Ya cok yanlis zamanda karsilastik,ya da hic karsilasmamasi gereken iki insandik.Biz neydik bilmiyorum.Sevgili desem degil,aşik desem degil.Bildigin rastlantiydik iste,ondan oteye gidemedik...

Bu sozleri iller once sen gondermisdin mene,qebullana bilmirdim,sanki yaxin oldugunu mene hiss etdirerken de mesafe saxlayirdin yene.İlk hekayem sene ithaf olundugu kimi ikinci hekayemin de adi yene SEN-sen.Neler deyisdi deye sorarsan ilk hekayeden bu yana,sen yene sirr olaraq qalmisan,ne uzunu gormusem ne sesini esitmisem.Buna ragmen sene qarsi yene icimde cumleler toplanir ve bu gun o gundu ki o cumleleri setirlere duzum.Bilirem ilk hekayeni gelib oxuyursan tez tez,zaten biz hekaye ola bilmedik bari hekayeler bizi az da olsa yansitsin ozunde.Niye bele oldu he? Mensiz bir cizgi acacagini dusunduyum halda bu gozlentim tam eksi oldu.Yene de gec gec de olsa gorusende kecmis gunleri yada salmaqla beraber tekrar yasyiriq da o gunleri.Ne bilim,uzaqdasan,ilk gunku kimi uzaqdasan,bu uzaqliq menevi uzaqliq deyil.en azindan,herden soyudugumuzu dusunurem amma sonra bizim bir birimize nece bagli oldugumuzun şahidi oluram.5 il olacaq,az zaman deyil,nece ki bir korpe dogulur 5 yasina catanda danisir basa dusur,bizim munasibetimiz de boyuyub,biz bir birimizi susaraq da anlayiriq,senin sozun kimi,sanki sen menim guzgum,men de senin guzgunem,bir birimizin ne istediyini bilirik...Belke de bilirdik,indi bilmirik,uzagiq deye...Men amma senli gunleri herden isteyirem,senle gunduzleri geceye daşimaq,geceni ise sehere cevirmek isteyirem,elcatmaz isteklerdi de....Ya da bir defe seni gormek,ya da sesini esitmek isteyirem,mumkunmu?...Sus,ozum bilirem cavabi onsuz da...Bu son hekayem deyil,ne qeder kinsen varsan,icime dolduqca senli fikirler yazib hekayeye cevirecem,eyni bir yolu birlikde de olmasa paralel gedirik,adindaki zulmete varliginin nuru bizim ucun hele ki o yolu isiqlandirir amma hara qeder bilmirem,seni cox isteyirem sirli dunyam,gizemli dunyam...