bilirsen, unudur insan. unudan insan. her şeyi, her kesi, her yeri unudur isteyende. insan, üreyinin etden olduğunu bele unuda bilir. sen neyi qoyub, neyi danışırsan? menim derdim bilirsen nedir senle? unutmağı redd etmek. hemişe de bele zülmkar olmuşam özüme qarşı. hansı şey daha qaranlıq görünübse ona doğru addımlamışam, hansı düşünce daha çox ağrı veribse hemin şeyi xeyal etmişem dayanmadan. men xestelikleri bele sevmişem yeri gelende. vallah..allah haqqı. "men, men" deyirem bayaqdan. sıxıldın,he? insan birini ne qeder sevir sevsin, daha çox "sen" le başlayan cümleleri eşitmek isteyir. insanıq da, ne etmek olar? günahlandırmıram seni. dedim axı, men ağrını sevirem. biraz da xasiyyetin incitsin qoy, ziyanı yoxdur. he.. ne deyirsen? men ola bilersen biraz? birleşek seninle? gel, keçek bir-birimizin menliyine, yırtıb keçek varlığımızı örten derileri. sene heç maraqlı gelmir ki, derimin altında neler gizledirem? neleri qoruyuram orda? nelerden zövq alıram, ya da qorxuram deli kimi. niye bu qeder susqundur baxışların? niye ancaq görüntüden ibaretsen qarşımda? terpenmeyen dodaqlarımdan gelen sesleri eşide bilirsen? yox..eşitmirsen.niye ancaq sevişmekden ibaretsen? dırnaq izlerin menevi dünyamda iz qoymağı bacarmır, bundan utanmalısan..axtardığım insan sen deyilsen.. mene lazım olan insan..sen deyilsen.. bunu bilmek incidir. sene olan zeifliyim incidir. ilişmişem. çox pis ilişib qalmışam..dayazlığın qorxudur meni. zirvene çata bilmirem. sertliyi yoxdur menliyinin. ayaqlarım bele güvenmir sene, yüksekliyine dırmanmağa çalışarken.. ancaq men.. o zirveni düşünmeyi sevirem. hansı ki, görsenmir. ancaq varlığına inanmağa mecbur edirem özümü.. bize lazım olan da budur,he? olmasa da var edib, inanmağa çalışmaq.. bu defe yanılt meni.. orada ol ! orada ol ve meni gözle..ne qeder vaxt alırsa alsın.