danishsam meni burda terk etmek yox hetta boga bilerdi.onun hele bunu qebullenmesi lazim idi,chunki diger heyatimi omurboyu hezm ede bilmezdi.Men danishib bitirdikden sonra.
-O her defe istedikde sen buna razi olurdun..?!
-
-Cavab ver susma!
-olurdum.Ondan qorxarag ,gozlerine baxmadan bu cavabi vermishdim.Umumiyetle Ruslana Aliki danisharken gozlerine baxmagdan qorxurdum ,sanki gozleri od puskururudu.Ruslan yumrugunu duyunleyib,dishlerini qicayaraq:
-sonra..?!
-ne sonra..?
-sonraki heyatin,bashqa kimsede girib heyatina..?!
-yox..oz sesim ozumede yad, yalan gelsede bunu demeye mecbur idim.
-duzun de..!
-vallah yox ondan bashqa hech kim.
Ruslan butun emosyalari bir-birine qarishmishdi.Hirs,qezeb,teessuf,xeyal qirigligi,kishilik qurur ve daha menim hiss etmediyim bashqa duygulari.O deqiqelerce susub,hech ne demesede ichinde,qelbinde neler kechiridiyini basha dushurdum.Elimi uzadib ona toxunarag,
-hech ne demeyeceksen..?
-
-gunahim boyukdu amma ne ede bilerem bunlar yashanibdi.
-
-birshey de mene,uzune toxunmag istedikde o elimi kenar edib,ayaga qalxib geyindi.Men ise yatagda oturub onun ne deyeceyini gozleyirdim.Ruslan geyinib qurtardigdan sonra,qapiya yaxinlashanda.
-hech ne demeyeceksen..?,sesimdeki boguglug sozlerimin ardin getirmeye imkan vermedi.
-danishmaga hech ne qalmadi.!
-meni bele terk edeceksen..?
-bu deqiqe hech ne dushune bilmirem,o bunlari deyib qapini achib,otagdan ardincada evden chixdi.
Hersheyden elimi uzmush,tehqirin en boyuyun yashamish halda ardinca baxa qaldim.”Sahiblerimin”qarshisinda bele ozumu bu qeder tehqir olunmush hiss etmirdim.Chunki onlari sevmir,istek duymurdum,mene deyersiz idiler,menim uchun ne dushunub,ne fikirleshdikleri vecime deyildi amma indi ozumu yerden yere chirpilmish,yerin dibine kechmish hiss edirdim.Bogulurdum,gozyashlarim yanagimdan suzulub yataga damcilayirdi.Hech ne yox men bir tek Ruslani,onun geri qayitmasini isetyirdim.Yashadigim xoshbextlikden sonra sisler arxasindaki bedbextlik uzunu
18ci boLumde neLer oLacaq.eyenLer var?))
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç