...Umid….Umidsiz yashaya bilmez insan.Ne azi ne choxi insani heyata baglayan yegane adi var ozu gorunmeyen mucerred mevhum.Gozle gorunmur amma herkes onu ichinde yashadir,kimse ona toxuna bilmir onu uze chixarmadigin muddetce.Guneshden,aydinligdan mehv olan yegane shey umiddir.Chunki gun uzune chixarildiginda choxlari onu senden ogurlaya biler.Umid ne geder derinde yashasa,torpaga dushen fidan kimi cucermeside bir o qeder tez ve bar vereceyine eminlik dogurur.
****
Cahangir esebinden mashini nece idare edeceyini bilmirdi.
-sene gosterecem bu dili uzunlugu,dikbashliginin cezasini.Kesecem o dilini,eyecem o dik bashini deyib hirsle mashini sururdu.Suretle getdiyine gore radara dushsede ,hech bir xeberdarliga fikir vermirdi.
-lenet olsun sizede! sizle vaxti itire bilmerem deyib suretini biraz daha artirirdi.
Cahangirin telefonu uzume esebi formada baglamasindan olub galan eseblerimde tarim olmushdu.Bu adam hem suclu idi hemde guclu,garshisindaki nishanlisi yox sanki elin altindaki ishcisi idi.Hersheyi herkesi emiri ile yonetmesi ona herkesle bele reftar edeceyini zenn etdirirdi.
-axmag,robort kukla bilir meni!,sen kimse mene emir verirsen..??,kechmishim yaxshi deyil deye bu sene hagg vermir menle bele reftar etmeye!.
Cahangirin menle bele reftari mende onun meni ashagi gormesi kechmishimin lekeli olmasina gore oldugu fikirleri dogururdu.
-nece olsada kechmishim kirlidi,ne desem edecek,ne desem susacag deye dushunurdu.Mene bu prizmadan yanashmasi mende ozumu ashagilama complexi dogururdu.Daha dogrusu bu hissi mene Cahangir ashilayirdi.
-amma yox,sene bu haggi hech zaman vermeyecem!.O bash bu basha gedib,fikirleri daginig halda evin ichinde gezirdim.
-Ishlerim yarim galdi sene gore ,nece esebleshdirdi meni..?nc nc Cahangirin arxasinca deyinib yarim galan ishimi tamamlamaga chalishirdim amma kechirdiyim esebden elim ish tutmurdu.
-en yaxshisi cofe demleyim,sakitleshmesem ish goresi halda deyildim.Nece olsa mamaminda gelmesine daha var idi.
Tekrar ozume cofe

[1] 2 3 ... 6 >>