Ne qeder çox qezeblendirdik Rebbimizi!

Kebe boş, Kerbela boş, Meşhed boş. Mescidde xütbe ve camaat, medresede telebe ve ustad qalmadı. Üzde insanlar, amma eslinde imanlar karantine alındı. O qeder zülme susduq ki! O qeder üsyan etdik, o qeder qeybet etdik, o qeder israf etdik, o qeder inkar etdik ki..

Mene kim qarışa biler ? İstediyimi geyiner, istediyim yere geder, istediyimle qol-boyun olaram deyirdiniz.. Heç kimse size qarışa bilmez he? Buyur et görüm nece edirsen! Virus qorxusu, cerime qorxusu ehate etdi milleti. Çadra geyinene virus bulaşmır deseler evvelce çadra düşmenleri çadralanacaq. Şükrü eda olunmayan nemetler bir-bir çıxır elimizden. Erinerek getdik mescidlere, cümelerden qaçdıq, möminlerden uzaq durduq, bilmedik qedrini, layiq şekilde etmedik şükürleri.. Turist kimi getdik Kebeye. Alverçi kimi getdik Meşhede.. Tevafdan ve ziyaretden çox şekiller çekdirdik. Heremlerde etmediyimiz edebsizlikler qalmadı. Ve düşündük ki, bu hemişe bele olacaq. Allah çevirdi bizleri. Küçeye çıxmağa bele hesret qalacağımız ağlımıza gelerdimi?

Tevafsız Kebe,
Ziyaretsiz herem,
Camaatsız mescid,
Sessiz cüme,
Bomboş küçe...

Qeyd edilmedi mövludlar, şehadetler.. Kimsesiz qaldı meclisler..
Vallah ibretdir bunlar.
Özümüze gelek. Gece-gündüz Allahımızdan bağışlanmaq dileyib, istiğfar edeyin. Buraxın evi erzaqla doldurmağı. Ondansa bir manat da olsa sedeqe vereyin.. Bu mübarek ayların, günlerin, gecelerin hörmetine el açıb yalvarağın. Nankorluq etdik Ya Rebb! Ağlımız başımıza geldi. Bizi kebeden, ziyaretlerden, mescidden, elel-xüsus merhemetinden mehrum etme Ya Rebb! Hamımız bu niyyetle 14 mesumun, Kerbela, Qarabağ ve ümumiyyetle İslam şehidlerinin ruhuna, İmam Zamanın (ec.f) zühure-teciline salavat deyeyin!
Allah Tebarek ve Teala, bu imtahanlardan imanla çıxmağımızı nesib etsin!