dayandırmışdı ve yalnız birce defe, tek qaldığı günlerin birinde şeher parklarında gezişdiyi vaxt, Ay işığının eynen o gecedeki kimi, o çay kenarındakı yamyaşıl çemenliyin üstünde alışıb-yanan Ay işığına nece oxşadığını görende Alisanı yadına salmışdı.

Vinesburqdakı o qızın ise yaşının üstüne yaş gelmekde idi. Alisa iyirmi iki yaşında olanda atası qefilden dünyasını deyişdi. Alisanın atası vaxtile orduda xidmet göstermişdi ve ölümünden bir neçe ay sonra onun dul qalmış qadınına müavinet verilmeye başlandı. Qadın ise ilk pulu ile toxucu dezgahı aldı ve xalça toxucusu kimi işlemeye başladı. Alisa Vinney mağazasında özüne iş tapdı. Bu iller erzinde birce hadise de baş vermedi ki, Alisa Ned Krunun gelmeyeceyine inanıb birdefelik gözlemeyin daşını atsın.

O, teze işe başladığına göre sevinirdi, çünki mağazadakı gündelik iş onun başını qatırdı, gözlemeyinin ezabını azaldırdı. O, pul yığmağa da başlamışdı ve düşünürdü ki, istediyi qeder pul yığandan sonra o da Nedin yaşadığı şehere gedecek ve onu orada axtarıb tapacaq.

Alisa bütün olanlara göre heç de Nedi günahlandırmırdı, amma nedense ona ele gelirdi ki, heç vaxt başqa biri ile evlene bilmez. Nede qarşı illerdir üreyinde daşıdığı o hissleri indi başqa birine qarşı duymaq ona çox ecaib ve qeribe bir xülya kimi görünürdü. Etrafındakılardan çoxunun Alisadan xoşu gelse de, Alisa onların heç birine diqqet yetirmirdi.

-Men onun qadınıyam, o gelse de, gelmese de axıracan onun qadını olaraq da qalacam, — öz-özüne deyirdi.

Alisa parça mağazasında seher saat sekkizden axşam altıya qeder işleyirdi. Heftenin üç günü ise axşam yeddide yeniden bura qayıdır ve saat doqquza qeder işlemeye davam edirdi. Günler keçdikce Alisa tenhalığını daha acı şekilde duyurdu ve bütün tenha insanlara xas xüsusiyyetler yavaş-yavaş ona da sirayet etmeye başlamışdı. Geceler yuxarıya — öz otağına qalxar, döşemenin üstünde diz çöker ve dua eleyerdi. Dualarında ise başqa kelmeleri — sevgilisine demek istediyi

<< 1 2 [3] 4 5 ... 9 >>