kimi baş qaldırardı.

Hele yayın isti, uzun günleri gelmemiş, yağışlı gündüzlerin, qarlı-ayazlı gecelerin arxada qaldığı yaz günlerinde Vinesburqa valehedici bir gözellik çökmüşdü. Vinesburq açıq düzlerin ten ortasında yerleşirdi. O düzlerde geniş ekin saheleri, o ekin sahelerinden bir az uzaqlarda ise yamyaşıl meşeler uzanırdı. Meşelerin qıraq-bucağında çoxlu tenha guşeler, balaca monastırlar, sakit-sessiz yerler var idi. Bazar günleri günortalar sevgililer bu yerlere geler, vaxtlarını burada keçirerdiler. Buradan ekin sahelerini, orda işleyen adamları, samanlığın etrafında var-gel eleyen fermerleri, yoldan keçen insanları görmek olurdu. Arabir hardasa uzaqlardan qatarlar keçirdi ve o uzaqlıqlara baxanda bu qatarlar oyuncaqlara oxşayırdı.

Ned Kru gedenden sonra Alisa uzun müddet heç kimle münasibet qurmadı, birce defe de olsa kiminlese adi bir gezintiye de çıxmadı, amma Nedin getdiyinden hardasa üç il keçenden sonra, tenhalığın en dözülmez iztirablarını çekdiyi günlerin birinde, eynine en gözel paltarını geyindi, en gözel bezeklerini taxdı ve yazın en gözel çağında şeheri gezmeye çıxdı. Etrafı rahatca göre bileceyi bir yer tapıb, skamyaların birinde oturdu. Oturan kimi öz uğursuz taleyi haqqında düşüncelere qapıldı. İndi ona ele gelirdi ki, o çox yaşlanıb ve bir anlığa öz yaşının çoxluğundan qorxmağa başladı. Bu fikirler onu rahat oturmağa qoymadı. Alisa daha döze bilmedi, ayağa qalxdı. Ayağa duran kimi etrafına göz gezdirdi, dayanmadan bir-birini evez eden fesiller gözünün önünde canlandı, ötüb-keçen qışı, payızı xatırladı ve heyatın bu cür axınına mane olmağın mümkünsüzlüyünü başa düşdü, bu heqiqet zeher kimi onun canına yayılmağa başladı. Sonra ötüb-keçen illeri de acı-acı xatırlamağa başladı. Gencliyinin en teravetli, en gözel çağlarının bu illerle bir arxada qaldığını düşündükce canını üşütme aldı. Ve ilk defe onda Alisa başa düşdü ki, onu aldadıblar. Amma yene de Nedi günahlandırmadı. O heç bilmirdi ki, Nedi neye göre günahlandırsın. İndi

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>