Alisa derinden de derin bir qüsseye batmışdı. Alisa ele oradaca diz çökdü ve dua elemeye başladı, amma dua sözlerinin evezine bu defe de onun dodaqlarından başqa kelmeler qopdu:

-Heç ne yaxşı olmayacaq, men heç vaxt xoşbext ola bilmeyecem. Axı men özümü niye aldadıram?- bunları deye-deye ağladı ve ele hemin andaca onun üzerine sanki bir rahatlıq çökdü. Çünki bu sözleri deyerken Alisa ilk defe çekinmeden ömrünün bir parçasına çevrilmiş bu dehşetli qorxu ile üz-üze durmağı bacarmışdı.

İyirmi beş yaşı olanda Alisa Hindmanın sıxıntılı heyatında iki mühüm hadise baş verdi. Anası Vinesburqun fayton rengsazı olan Buş Miltonla evlendi, Alisa özü ise Vinesburq Metodist kilsesine üzv oldu. Tenhalıq artıq onun üçün qorxuya çevrilmişdi, ona göre de tez-tez kilseye getmeye başlamışdı. Anasının evlenmeyi ele bil ki, Alisaya tenhalığını daha çox hiss etdirirdi.

-Artıq yaşım çoxalıb, getdikce de qeribeleşirem. Ned qayıtsa meni istemeyecek. Özü de deyirler ki, onun yaşadığı şeherde kişiler hemişe cavan qalırlar, qocalmağa vaxtları olmur. -Alisa bu sözleri öz-özüne deyerken üzünde tutqun ve meşum bir tebessüm yaranmışdı. Ele o an Alisa qerara aldı ki, daha o da insanlara qaynayıb-qarışacaq, özüne yeni dostlar tapacaq. Dördüncü gün axşamlar mağaza bağlandıqdan sonra Alisa dua elemek üçün kilseye gederdi. Bazar günü axşamlar ise Epvors icmasının teşkil etdiyi merasimlere qatılardı.

Kilse merasimlerine qatılanlar içerisinde aptek işçisi olan Vill Hörli adlı orta yaşlı bir kişi var idi. Bir defe o, kilseden çıxarken Alisanı eve ötürmek istemişdi. Alisa ise onda bu teklife etiraz etmemişdi. “Elbette, onun mene daha çox yaxınlaşmasına imkan yaratmayacam, amma arada bir meni görmeye gelse, heç ne olmaz”, - öz aleminde Ned Kruya hele de sedaqetli olduğunu düşünerek bu sözleri deyirdi.

Hele de neler baş verdiyini anlamadan Alisa hevessiz-hevessiz, amma getdikce böyüyen bir inamla özüne yeni bir heyat qurmağa çalışırdı. Alisa ve hemin eczaçı sakitce yol

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 9 >>