Araya sükut çökmüşdü. Denizin dalğalarının sesi insanın ruhunu dinceldirdi. Cenninin yumşaq sesi sükutu pozdu:
- Mikayıl, menim niye Alexandere ere getdiyim sene maraqlı gelir düzdü?- Cenni qaşlarını çataraq dedi
- He Cenni, danışmaq istesen dinleyerem- dedi Mikayıl.
Cenni Mikayılın ona verdiyi kitabı elinde oynadaraq söhbete başladı:
- Anam dünyasını deyişende men uşaq idim, 14 yaşım olardı. Ağır xestelikden ezab çekirdi. Mene son sözleri "atan ne qeder esebi insan olsa da seni sevir, onu çox sev" olmuşdu. Atam her gün eve içib geldiyine göre heyetdeki uşaqlar da menimle oynamaq istemirdi. Anam üçün çox darıxırdım, yeri o qeder görünürdü ki.. Her gece yerime girende ağlayır, onun yanına getmek üçün dua edirdim. Ne qeder anamın dediyi kimi atamı sevmeye çalışsam da alınmırdı. Her gece eve gelib bir behane tapıb meni döyürdü. Belece 3 il keçdi. Anamın yoxluğunu qelbimde her an, her saniye hiss edirdim, indi ki kimi ancaq bu cür yaşama da öyreşmeye çalışırdım. Atam son zamanlar qumara alude olmuşdu. Her gün bir şey uduzurdu. Evde satmadığı eşya qalmamışdı. En sonda meni satdı- Cenni göz yaşlarını saxlamaq üçün gözlerini yumdu. Sonra sözüne davam etdi- Alexandere satdı meni. Guya o vaxt Alexander merhemetli olduğundan meni bele qebul etmedi, arvadı etmek istedi. Atam hemişe deyerdi mene "Alexander merhemetlidir, seni qadını edecek. Varlı aileye gedeceksen". Eslinde o vaxt menden 28 yaş böyük olmasına baxmayaraq Alexandere bir az da olsa ere getmek isteyirdim. Hem bu sefil heyatdan, atamdan canım qurtulacaqdı, hem de meni satın almadığını göre ona reğbet hissi ile baxırdım. Ele bilirdim yaxşı insandı- derinden ah çekerek dedi..
Cenni üşüdüyü üçün ellerini özüne sarıdı. Mikayıl yun paltosunu çıxarıb Cenninin çiyinlerine atdı sonra elini tutub gözlerinin içine baxaraq:
- Danış Cenni, rahatlamaq üçün danış- dedi
Cenni Mikayılın paltosunu çiyninde rahatlayıb:
- Çox sağ ol- dedi sonra yarım qalmış hekayesini danışmağa başladı:
- Alexaderle toyumuz oldu, ilk günler

[1] 2 3 ... 11 >>