ayırdı. Tomas Lusini gören zaman eyleşdiyi yerden qalxıb Lusinin yanına geldi. Aci bir gülümseme ile:
- Necesen Lusi?- dedi
Lusi çiyinlerini çekerek:
- Tomi, nece ola bilerem ki? Mikayıl üçün çox darıxıram, neçe gündür yuxuda onu görürem. Bir ay mene bir il kimi gelir. Onun üçün çox darıxıram- deyib Tomasa sarılaraq ağlamağa başladı. Tomasın yuxusuzluqdan qızarmış gözleri yaşla doldu. Onun uzun saqqalı Lusinin saçlarına qarışdı. Lusiye sarılaraq:
- Men de darıxıram Lusi. Çox darıxıram. Mene dediyi emaneti..
Lusi onun sözünü ağzında qoyub Tomasdan ayrıldı:
- Tomas o qadının adını ağzına alma. Hamısı onun başının altından çıxdı. Mikayılı o öldürdü. Ona nifret edirem. Kaş o gün, ona baxmağa geldiyim gün, onu öldürüb cehenneme vasil ederdim.
Tomas Cenninin ne qeder mesum olduğunu bilirdi. Bunu Lusiye neçe defe isbat etmeye çalışsa da o, qebul etmek istemirdi. Az sonra qapı döyüldü. İçeriye yaşlı bir kişi daxil oldu. Tomas onu görcek üzünde güller açdı:
- Sebastian emi, siz niye zehmet çekib bura gelmişsiniz?- deyib onu Lusiye tanıtdı: - Lusi, Sebastian emi menim yaxınımdı. Lusi yalandan da olsa gülüb:
- Memnun oldum, men sizi o zaman yalnız buraxım- deyib çöle çıxdı.
Sebastian, Tomas xestexandan çıxıb qaçdığı gün onu Mikayılın hemişe geldiyi dağın kenarında görmüşdü. O vaxt Tomasla danışıb onun derdini dinlemiş, teselli ve nesihet vermişdi. O gün Tomasın heyatı deyişdi. Ferqine vardı ki, Mikayıl ailesini ona emanet edib. Özünü öldürmek fikrinden daşınıb Hannahgilin derdine şerik çıxmaq üçün geri dönmüşdü. İndi hele de Sebastian Tomasla danışır, bir növ temennasız psixoloqu olmuşdu. Sebastian cavanlığında az da olsa psixoloq işlemiş, sonralar ailenisi bir qezada itirdiyine göre işini terk etmişdi..
Tomasla Sebastian oturub söhbete başladılar. Sebastian:
- Bu gün nece hiss edirsen?- dedi
- Qarışığam Sebastian emi, Mikayılın ailesine sahib çıxdım ancaq onun dediyi emanete...- Tomas yene saqqali ile oynayaraq:- Cennini o evde tapa bilmedim. Ev başqasına

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>