Mikayıl Tomasın yanına yaxınlaşdı. Tomas elini onun sifetine toxundurdu ve hemin an ayaqları yerden kesildi. Tomas dizi üste yere yıxıldı. Mikayıl celd eyilerek Tomasın qolundan yapışdı. Tomas şok keçirmiş halda Mikayılın gözlerine baxırdı. O, yaxından Mikayılın alnında qaxsımış qanı, burnunun kenarında ve boğazında çapıq yerlerini rahat göre bilirdi. Mikayıl bele aniden çıxmağın heç doğru olmadığını anladı ve içinde özünü danladı. Elleri ile Tomasın başından tutaraq:
- Tomi, bu menem Mikayıl. Men ölmedim qardaşım, yaşayıram. Özüne gel ve mene bax.
Tomas hele de şok veziyyetde Mikayıla baxaraq cavab vermirdi. Mikayıl Tomasa yumruq ilişdirerek:
- Özüne gel Tomii..
Tomas ağrının tesirinden özüne qayıtdı:
- Mikayıl, bu sensen. Bu nece ola biler?..Bu necee ola biler?- deyib Mikayıla sarıldı ve hönkürtü vuraraq xırıltı ile ağlamağa başladı.
Mikayılın da gözleri doldu ve Tomasa sarılaraq:
- Qardaşım, neçe vaxtdır seni teqib edirem. Sene nece yaxınlaşacağımı bilmirdim. Düzdü bele aniden çıxıb gelmeyim doğru olmadı ancaq ne edeceyimi de bilmirdim. Yaşadığımı ilk senin bilmeyin daha doğru olar deye düşünmüşdüm.
Tomas Mikayıldan ayrılaraq:
- Miko, bu nece oldu? Sen, sen bu evde yanaraq öldün. Sen nece oldu ki o evden sağ çıxa bildin Mikayıl?- heyecandan kekeleyen Tomas olanları anlam vermeye çalışırdı.
Mikayıl eli ile Tomasın boynundan tutaraq:
- Her şeyi danışacağam Tomi. Qalx ayağa, haradasa oturaq. Sen yaxşısan?
Tomas ayağa qalxaraq tekrar Mikayılı başdan ayağa süzüb:
- Bilmirem Mikayıl, bilmirem. Birce onu bilirem ki seni Hannah xala bele görse üreyi dözmeyib xestexanalıq olar.
Mikayil anasının adını eşiden kimi qaşlarını düyünleyerek göz yaşlarını tutdu:
- Bilirem Tomas, gel maşına keçek orda sene her şeyi danışacağam.
Tomasla Mikayıl birlikde maşında oturdular. Tomas Mikayılın güclenmiş qollarından, ellerinin üstündeki yaralardan, onun sifetinden gözlerini çeke bilmirdi. Bu qeder ilden sonra o çox deyişilmişdi, sanki daha çox yetkinleşmişdi. Mikayıl

[1] 2 3 ... 11 >>