yaxınlaşıb:
- Ata bu oğlan kimdir? Bunun üzü, gözü ne haldadır. Her yeri qan içindedir. Niye bu oğlanı evimize getirmisen? - heyecanla deyirdi.
Kişi stululda eyleşib başını qaşıyaraq:
- Ceyn, men de kim olduğunu bilmirem. Zavallını döyerek bir eve aparıb yandırdıqlarını gördüm. Onlar çıxan kimi arxa qapıdan içeri keçib yanğın hele tamam evi alova bürümemiş onu çıxardım - dedi
Ceyn elini ağzına tutub:
- İlahii.., Ata, bu hadise harada oldu? Sen niye bele işlere qarışırsan?. Belke biri seni görerdi? Onda ne olacaqdı?.. Düşünmedin bunları?- Ceyn qorxaraq dedi.
Kişi gülümseyerek:
- Yük aparırdım, geri qayıdanda uzaqdan gelen silah seslerini eşitdim. Dayana bilmedim qızım, maşından düşdüm. Oğlanı bele yaralı halda içeri apardıqlarını gördükde üreyim dözmedi- qaşını düyünleyib dedi.
Bu zaman Mikayıl hamamdan çıxdı. Ceynin ona verdiyi geyimler Mikayılın eyninden tökülürdü. Ceyn Mikayılı temizlenmiş halda gördükde ağzı açıq qaldı. Bayaqdan atasının eksini düşünen qızcığaz onun deniz mavisi gözlerine, sarı saçlarına, gözel simasına valeh olmuşdu. Başının arxasından hele de qan axdığına göre Ceyn celd stulu Mikayılın qarşısına çekib, heyran olmuş baxışlarla:
- Eyleşin, men yaranızı temizleyim- deyib ilk tibbi yardım çantasını getirdi. Ceyn yaranı temizleyerken kişi üzünü Mikayıla çevirib dedi:
- Oğul menim adım Frankdır, bu da menim qızım Ceyn. Özü yaxşı tibb bacısıdır....Men seni yanan bir daxmanın içinden çıxarmışam. Başını deyesen berk çırpdıqlarına göre yaddaşını itirmisen.
Ceyn işini bitirdikden sonra stul çekib onunla üzbeüz oturdu ve üzünün yaralarını da temizlemeye başladı. Her bir cizgisine heyranlıqla baxan Ceyn, atasının onun baxışlarını görmesinden çekinerek diqqetini Mikayılın yaralarına verdi. Mikayıl gözlerini bir saniyelik qapadıb:
- Siz ne danışırsız? Meni kim niye öldürmek istesin? -deyib yerinden qalxdı. Ceyn diksinib arxaya çekildi. Mikayıl pencerenin önüne gelib:
- Men çıxıb gedeceyem, men ne olduğunu anlamalıyam. Sizden xahiş edirem

<< 1 2 [3] 4 5 ... 11 >>