etdiniz- deyen İan tekrar gülümsedi.
Mikayıl da gülümseyerek:
- Gel onda birlikde seni eve aparım, bu saatda tek getmeyine razı olmaram- deyib kapşonunu başına çekdi.
- İan elini Mikayıla uzadaraq:
- Yaxşı emi- dedi.
Mikayıl ile İan yolda danışıb gülerek eve dogru addımlayırdılar. Bir qeder sonra İan dedi:
- Lion emi, artıq eve çatırıq. Arxa qapıya qeder gelin, sonra sizi anam ile tanış ederem- deyib etrafa baxaraq dedi.
Mikayıl böyük villaya baxaraq başı ile tesdiqleyib etrafa göz gezdirdi. Arxa qapıya çatanda arıq, necim bir xanımın divara söykendiyini gördü. O, çox da uzun olmayan qıvrım saçlarını yuxardan toplamış, elleri ile üzünü örtmüşdü. İan Mikayıla üzünü çevirerek:
- Lion emi, bu menim anamdır. Yazıq anam, narahat olduğunu nece de bellidir. Size çox teşekkür edirem- deyib qaçaraq anasına yaxınlaşdı:
- Ana, ağlama xahiş edirem. Men buradayam- deyib anasına sarıldı.
Mikayil kapşonunu biraz da qabağa verib, nezerlerini qadından çekmeden ona baxırdı. Qadın oğlunun sesini eşiden an ellerini üzünden çekib İana sarıldı. Bu zaman Mikayıl qelbinde böyük bir ağrı hiss etdi. Hansı ki, heç vaxt sağalmayan bir yaranı yeniden bıçaq salaraq deşmek kimi hiss idi bu. Bu qadın Mikayılın qelbini oğurlayan, parçalanmış qelbini yeniden birleşdiren, her görende içi titreyen, sevdiyi o qadın idi. O Cenni idi.... Alın yazısı deye bir şey var bu heyatda. Cenni de Mikayılın alın yazısı idi ve onları Tanrı yeniden bu böyük şeherde bir araya getirmişdi. Mikayılın bütün bedeni qurudu. Sanki sinesinin sol hissesine xencer saplanmışdı. O xencer ki, elini üreyine toxundurduğu an yerinden terpenib yarasını qanadacaqdı. İan anasına baxaraq:
- Ana meni orada dayanan emi getirdi. Adı Liondur- deyib üzünü Mikayıla çevirdi.
Mikayıl başını aşağıya endirerek arxaya doğru çevrildi. Getmek istedi ancaq ayaqları sözüne baxmırdı, bir addım da ata bilmirdi. Çoxlu qelebe qazanan aslan ürekli Mikayıl bu zerif qadının yanında olduğunda bütün bedeni esirdi. Cenni Mikayıla doğru gelerken

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 11 >>