qelbinin sancdığını hiss etdi. Ona yaxınlaşaraq:
- Men size teşekkür etmek isteyirem. Oğlumu mene getirmisiniz- deyib onun üzüne baxmaq istedi lakin göre bilemdi. Mikayıl sadece başını terpedib çıxıb getmek istese de böyük bir qüvve onu geriye itirdi. Cenni dedi:
- Sizi eve devet etmek isteyerdim lakin bezi sebeblerden bunu ede bilmirem. Tekrar çox sağ olun - dedi ve sanki Mikayılın qoxusunu hiss ederek pıçıltı ile " Mikayıl" deyib göz yaşlarını axıtdı. Celd gözlerini silib elini Mikayılın güclü qollarına toxunduraraq onu döndermeye çalışdı. Mikayıl istemsizce üzünü çevirib başını aşağı saldı. Cenni dodağını dişleyib, qaşlarını düyünleyerek onun qapşonunu qaldırdı. Mikayıl üzünü Cenninin göyçek, saflığını heç itirmeyen, mesum çöhresine çevirdi. Cenninin sanki o an dünyası başına yıxıldı, gözleri qaraldı ve Mikayılın qollarına düşdü. Kenardan olanları seyr eden Teresa qaçaraq Cenniye doğru geldi. Sonra üzünü Mikayıla tutub:
- İlahi, bu nece ola biler?- deyerek tekrar Cenniye baxdı... Onu içeriye aparmalıyıq.
Mikayıl Cennini qucağına alaraq gizlince arxa qapıdan keçib onu yuxarı otağa apardı. Neler olduğunu anlamayan İan, Teresaya baxaraq:
- Teresa bacı, ne olub. Mene de anlat. Anama ne oldu?- deyirdi
Teresa eli ile İana sığal çekerek:
- Hesret bitti İan, atan geri döndü. Gel yuxarıya çıxaq - deyerek İanın elini tutaraq içeriye keçdiler. Şok olmuş İan içeri giren zaman ağlayaraq Mikayıla sarıldı:
- Ataa, sen menim atamsan? Sen Mikayılsan?... Bunu menden niye gizletdin?
Mikayılın gözleri doldu. İanı qucağına alaraq ona möhkemce sarıldı:
- He İan, menem, senin atan.. Gizletmedim İan. Men de bilmirdim, bilmirdim oğlum- deyib göz yaşlarını sildi. Her şey aniden olduğuna göre ortalıq qarışmışdı. Teresa Cenninin başının üstünde dayanıb onun oyanmasını gözleyirdi. Kiti de kenardan qalıb neler baş verdiyini anlamağa çalışırdı. Mikayıl İanı yere qoyan kimi İan qaçaraq Kitinin kiçik elinden yapışdı:
- Gel Kiti, atamızın geldi. Biz hemişe inanırdıq ki atamız

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 >>