sonra meni ikinci defe heyretlendirdi. Gelmeyinin esl sebebini açıqladı.

– Hazırlaş, maşın gözleyir qapıda. Seni aparmaq üçün gelmişem.

Atam bunu ele qetiyyetle dedi ki, çaşıb qaldım.

– Niye?

– Niyesini soruşma! – Atam kimese olan acığından bütün hirsini mene tökdü. – Ne deyiremse, ona emel et! Gedirik! Ve burdan bir çöp de götürme özünle!

Meni saran şübheden dözmeyib yene sual verdim:

– Elşad çağırtdırıb seni? O isteyib meni aparasan burdan?

O gün aramızda geden dava-dalaş sebebi ile men indi bu qenaetde idim.

– Elşad kimdir? – Atam bir anlıq duruxan kimi oldu. Menim baxışlarımı yere dikib dinmediyimi görende birden sanki ayıldı, sifeti tutqun ifade aldı. Başa düşdüm ki, yazıq atam hele kürekeninin adını da bilmirmiş.

– O qoduq menden oğurluq ede biler yalnız! Mene emr edib ayağına çağıtdırmağa hüneri çatmaz!

Men başımı aşağı salıb gözümün yaşını tökmeye başladım.

– Geyin! Bir az celd ol!

– Ata… – Yazıq-yazıq üzüne baxdım. – Ondan xebersiz gede bilmerem! Xeber edek, sonra!

Atam ağzını doldurub mene nese demek isteyirdi ki, bu vaxt Nazim emi ile Sona xala içeri girdiler. Ve meseleni anladılar. Sen deme, atam ev sahibi olduqlarından bizi evvelce onlardan soruşubmuş.

Atam onlara öz qerarını bildirdi:

– Men qızı götürüb aparıram. O vicdansız eger maraqlansa, geler, sebebini öyrener!

Nazim emi menim nece göz yaşı tökdüyümü görende getmek istemediyimi üzümdeki ifadeden oxudu. Ve atama:

– Qardaşımsan… Bele eleme de. Yaxşı iş deyil bu. Bilmirem indi ne baş verib aranızda, amma Elşad pis oğlan deyil. Edeb-erkanlı, böyük-kiçik yeri bilendir. Bele alınmır axı. Bu uşaq sizin qızınız da olsa, onun ailesidir.

Atamı od götürdü:

– Yaxşı oğlan quldurluq elemez! Evlenmek fikri olan adam gedib ağsaqqalı, ağbirçeyi varsa meslehet ederdi, qapıma adamını göndererdi. Küçeden quldur kimi qız götürüb aparmazdı. Meni el içinde rüsvay eledikleri bes deyil, indi de şert qoyurlar önüme! Teleb ireli sürürler! Verirdim o vaxt onu polise.

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>