görünürki günortanı burda keçirmek isteyirdi.ard arda o qeder sual verirdiki mecbur olub eve qaçdım tez.bu gün evde çox gözel ehval ruhiyye var idi.artıq ev boşaldılmağa bşlamışdı.görünürdük eve de alıcı çıxmışdı.çünki heyetimizde başqa bir aile de var idi.bunlar bir 16-17 yaşlı qız,bir Azeri ruscasında danışan qadın ve nurani sifetli orta yaşllı bir kişi idi.qadında ise heç de ele bir sifet yox idi.qaş qabağı yerle gedirdi
Tural da gelib çıxdı.onunla söhbet edende kömeye geleceyini demişdi.qapıdan içeri giren kimi sanki onu tok vurdu.qızı gören kimi gözleri çizgi filmlerdeki kimi az qalmışdı ki yuvasınnan çıxsın
-Salam Tural xoş geldin
-Bunlar kimdi?
-he men de yaxşıyam dedim kinaye ile.bunlar yeni ev sahibleridi
-gözelmiş
-ne?
-qız çox gözeldi)
-Allah xoşbext elesin
özümü gülmekden tuta bilmirdim.Tural ile bir qız tesevvür elemek olmurdu.o ise menim gülmeyime esebleşirdi.ev sahibleri getdikden sonra biz işe başladıq ve artıq saat 18:00 idi.ustaların da kömekliyi ile ev boşaldıldı ve maşına yüklendi.yeni evimize yol aldıq.mehelleye çatdıq.Elinin ve başqa qonaqsever yeni qonşularımızın kömeyi ile eşyaları da boşaltdıq.menim otağım ise 2-ci mertebede idi.ve burdan çöle baxan menzereni çox sevmişdim.özümü romanlardakı kimi hiss edirdim.saat artıq 22:00 olduğu üçün eşyaları tam yerbeyer etmeden tek çarpayıları hazırladıq.ama menim hele yuxum gelmirdi.hele öyreşmeyime vaxt lazım idi.çarpayı üstünde oturarken gözüm gitara sataşdı.mence yaxşı bir fikir idi.ve götürüb ifa etmeye başladım

Tanıdım sizi!
Aşık olduğum kadın sizdiniz,
ve yine siz bir gün beni kurşuna dizdiniz!
Bekledim sizi; kulağım kapıda, ellerim duada...
Halbuki siz kalbime izinsiz girmiştiniz!

Saydım, kaç yıl geçtiyse aradan!
Anlamsızmış anladım sonradan...

Bir kaç resim bana kalan,
Üç beş satır şarkı duyan,

Gitarımdan sesimden, hepsi sen!
Ölüm çözüm diye diye,
Geçer ömrüm bile bile,
Göçemem son defa görmeden...

mahnını oxuyarken gözüm pencereye sataşdı.sanki qarşıdaki

<< 1 [2] 3 4 >>