Gozleri kor ayaqlari şikest bir kişi yol kenarindaki agacin kolgesinde ellerini acmiş gormeyen gozlerini bir noqteye dikerek dua edirdi:: Ey bir chox zengine vermediyi nemetleri mene veren Rebbim, yarpaqlarin ulduzlarin sayi qeder sene Şukrler olsun! Bu vaxt buradan Isa Peygember (e) kişinin bu duasini ewiderek ayaq saxlayir ve ona yaxinlaşib buyurur: Ey Allahin qulu senin uzerinde ne nemetler vardir ki, bir chox zengine vermediyi nemeti mene veren Rebbim deye dua edirsen? Dua eden gozleri gormeyen ses gelen terefe yonelir ve cavab verir: Rebbim mene ele bir qelb vermişdirki, o qelb ile onu taniyiram. Ele bir dil vermişdirki o dillede ona şukr etmekden daha boyuk hidayet olarmi? Halbuki ne qeder zenginler saglamlar var ki, ureyinde onu tanima dilinde ona şukr etme xowbextliyi yoxdur. Bax bunu duşunerek bu cur dua edirem: ne qeder zenginlere vermediyi hidayet nemetini mene lutf eden Rebbime yarpaqlarin ulduzlarin sayi qeder şukrler hemd senalar olsun bu cavab qarwisinda Isa Peygember (e) yere chokub kişinin gozlerinden opur Peygemberin dodaqlari deyem gozler ele o an achilir. Kişi chaşqin ve sevincek halda olur Isa Peygember (e) deyir: kimliyim melum oldumu -elbette gozlerimden melum oldu amma ayaqlarimdan melum olmadi qalx ayaga belke ayaqlarindanda melum oldu kişi qalxdi ve dedi: Ey Allahin nebisi icaze ver sahib oldugum bu benzersiz nemet uchun şukr secdemi edim deyerek secdeye getdi Isa Peygember (e) buyurur: Duşunen insan sahib oldugu nemetlerin ferqine var duşunmeyen insan da ozunu o nemetetlerden mehrum sanar.