pozulmushdu.Leylanin her defe atam geri gelecek sozun udmagdan yorulmushdu.Biranda yerinden qalxib Leylanin bileyinden yapishib:
-atan gelmeyecek,anlayirsan..?,gelmeyecek Celil oldu atan,istesede gele bimez,besdir sus artiq anla o hech vaxt donmeyecek birde!deyib isterika qaldirmishdi.Leylan hem qorxudan,hemde anasinin sozlernin tesirinden tir-tir titreyib aglayirdi.Senuber onun agladigini gorub ozune gelir.Qizini bagrina basib:
-bagishla meni qizim deyib ana-bala bir-birine sarilib aglayirlar.
……………………………………………
Zaman kecirdi,amma yaralari sagalmirdi.Ailede hershey eksik idi.Hersheyde Celilin yeri gorsenir,eksikliyi bilinirdi.
Senuber ovladlarina gore ayaq uste dayansada sadece goruntude var idi,ruhu burda deyildi.Natiq avara dostlarindan bir muddet uzaqlashib fikrin derslerine versede bu chox chekmir.Bir muddetden sonra yene hemin Natiq olur.Bu defe chekineceyi kimsede yox idi.Evvel qarshida atasi var idise bu defe Natiqin qarshisinda Senuberde dayana bilmirdi.Yorulmushdu artqi onu adam etmekden.Tek dayanagi balaca Leylan idi.
Leylan ise atasindan sonra ichine qapaniq bir qiz olmushdu.Butun vaxtin ancaq derslerine verirdi.
Eve gelir ise Kerime bey ayliq onlara maddi yardim edirdi.Veziyyetleri pis deyildi amma Celilden sonra hech neyin dadi,duzu qalmamishdi.Senuber ozun tox tutsada ushaqlarin yaninda geceler,Celilin koyneyin qucaqlayib onun etrin alirdi.Ona qalan sadece kechmish xosh gunler,xatireler ve shekiller idi.
Her hefte onun qebrini ziyaret edir,o eshidirmish kimi Celille aglayib sohbet edirdi.
-Celil,ay bashimin taci,meni niye yetim buraxdin..?,en boyuk yetimlik bilirsen nedir..?,diger yarindan yetim qalmaqdi..niye sen,niye bele tez..?,bacarmiram ne sensiz ,nede bu heyatla zeifem men,seninle guclu imishem.Zaman hech neyi deyishmir ne alishiram,nede sagaliram,axi kim sagalib bu yaradan zaman alishdirmir sadece curudur Celil,mende curuyurem yavash-yavash ,bilsen ne ehtiaycim var sene..?,bilirsen nece gelmek isteyirem yanina.Amma

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>