Rusiyanı “defn” edib, bütün addımlarını Kremli yox sayaraq atmağa başladılar. Neticede Kreml daha da aqressivleşdi, evvel Gürcüstanda, sonra ise Ukraynada açıq herbi müdaxilelerle özünün “arxa baxçası” saydığı keçmiş SSRİ respublikalarında at oynatmağa başladı. Qerb ise kenardan gözünü döymekle yetindi, beyanatlar seslendirdi, ne Gürcüstana, ne de Ukraynaya erazi bütövlüyünün berpası ile bağlı emeli kömek ede bilmedi – yeni, Rusiya ile birbaşa herbi toqquşmadan çekindi, ele de olmalı idi: Nüve silahı olan Ayı ile başqa nece davrana bilerdiler ki?! Yaxşı, eger Kreml ile birbaşa herbi toqquşmanın mümkünsüzlüyünü önceden görürdülerse, o zaman Rusiyanı uzaqlaşdırmaqdansa daha yaxına çekib, daha sıx emekdaşlıq edib, dost qucağında sıxmaq daha doğru olmazdımı?! Qerbin Beyin Merkezleri ciddi sehv etdiler – onlar kitabla, elmi tezislerle meseleye yanaşdılar, amma rus cemiyyetinin kodlarını çöze bilmediler. Sanksiyalar Rusiyanı hem iqtisadi, hem de siyasi anlamda zeifletmedi - eksine, cemiyyetin Putin rejimi etrafında daha sıx birleşmesine, liberal çevrenin daha da marginalaşmasına, Qerbyönümlü baxışların xeyanete beraber sayılmasına sebeb oldu. Rusiya aqrar sektorunu, müdafie senayesini, hetta elmi tutumlu İT ve sehiyye sahesini de inkişaf etdirmeyi bacardı. Demeli sanksiyalar yolu sehv idi, münasibetleri dalana diredi ve Kremlin etraf ölkelerde daha cesaretli ve aqressiv olmasına yol açdı.

Eyni mesele İrana da aiddir – İran böyük tarixi olan dövletdir, ehalisinin 67%-i 40 yaşına qeder olan genclerden ibaret toplumdur. 1979-cu ilde ele Qerbin özünün iştirakı ile (Fransa – Britaniya qarşıdurmasında resmi Parisin resmi Londonun acığına tutduğu mövqeye göre) İslam İnqilabı qalib geldi, İranda dünyevi rejim deyişdi. Emekdaşlıq evezine sanksiyalar yolu tutan Qerb, 42 ildir İranı zeiflede bilmedi, herbi müdaxileye de çox yaxşı ki, getmedi, çünki İran ne İraq, ne Suriya deyil, bütün bölge qan çanağına dönerdi, neticede çox böyük proqressiv potensialı olan İran cemiyyeti

<< 1 [2] 3 >>