Cennete geden yol

Bir kişi öz iti ile meşelikden keçen yolla gedirdi. Amma hem özü, hem de it çox yorulmuşdu. Birden qarşısına ezemetli qapısı olan bir bağ çıxdı. Bağ çox gözel idi. Musiqi sesi gelirdi. Her yer gül- çiçek, bulaqlarla dolu idi. Esl dincelmeli yer idi. Kişi bağın qapıçısından soruşdu:
- Bura haradır?
- Bura cennetdir. Sen burda dinceleceksen.
- Burda su var?
- İstediyin qeder.
- Bes yemek?
- Burda her şey var.
- Amma menim itim de var.
- Çox teessüf ki, itin girmeyi qadağandır.

Bunu eşiden kişi qapıdan yan keçib yoluna davam etdi. Yol onu bir fermaya getirib çıxartdı. Burda da qapıçı oturmuşdu.
Kişi soruşdu:
- İçmeye suyunuz var?
- Heyetde quyu var.
- Bes yemek?
- Seni axşam yemeyine qonaq ede bilerem.
- Menim itim de var.
- Ona da yemek ve içmek tapılar.
- Bes bura haradır?
- Bura cennetdir.
- Bes bir az bundan qabaq meni cennete devet etdiler.
- Orda yalan deyiller. Ora cehennemdir.
- Bes siz bu yalanı nece qebul edirsiniz?
- Bize hetta bu serf de edir. Cennete dostlarını yarı yolda qoymayan insanlar gelib çıxırlar.