soruşdum.
- Vallah, onu da müdirle danışın, ayda 1-2 defe işi olanda gelmeye biler...

İlahi, 14 saat da iş olar? Özü de bu soyuqda buz kimi kafelin üstünde. Bele de zülm olar. Ona göre de işçilerin bedeni dözmür, hamısı bir müddet işledikden sonra qaçır...

İnanın ki, bu istismarın elinden qaçıb cebheye gedenler var. Onlar düşünürler ki, heç olmasa veten yolunda, şerefle ölerler. Heç olmasa, şehid olarlar, adları qalar. Valideynleri onlara göre pensiya alar. Şikest olub qayıtsalar bele, dövletden müeyyen müavinet alarlar. Daha burada günde 14 saat buz kimi kafelin üzerinde işleyib, 1-2 ilden sonra şalvarlarını islada-islada gezmezler...

Men o marketin, onun müdirinin adını çekmirem. Ona göre yox ki, onlarla münasibet saxlamaq isteyir, ya nedense qorxuram. Esla. Çekerem, lap o yana da keçerem. Bir ay qabaq Oba marketle bağlı yazdığım statusdan sonra marketin müdiri ve işçileri menden çekinmeye, hetta ehtiyatlı reftar etmeye başlayıblar. Bu mene serf edir. Amma insaf da dinin yarısıdır. Vaxtile biznesle meşğul olduğum üçün qazancın nece ağır, çetin bir şey olduğunu anlayıram. İşçi az işlemek, çox maaş isteyir, ancaq ona deyende ki, gel faize razılaşaq, risk etmir, deyir mene dexli yoxdur, iş oldu-olmadı, menim mevacibimi vaxtında ver...

Odur ki, problem esasen mühitde, ölkedeki sistemde, aparılan siyasetdedir. Mesele siyasidir. Vetendaşların günde 14-16 saat, istirahet günleri olmadan işlemesinin esas günahkarı bu hökümetdir. Emek müqavilesi-filan haqqında verilen resmi beyanatlar da boş söz yığını, cefengiyyatdır. Bunları, qanunu teleb edenlerin nesibi ebedi işsizlik ve ac qalmaqdır...

Sosial ticaret kitabından.

<< 1 [2]