Evvel alimler hesab edirdiler ki,
insanlarin uzu ashagi
basdirilmasi qeyri-adidir ve
ekser hallarda tesadufdur.
Amma yaxin vaxtlarda
arxeoloqlar bele defnlerin
qlobal tedqiqatini kechirdi ve
aydinlashdirdilar ki, onlarda
tesadufi bir shey yoxdur. Bu
adet oluye hormetsizliyi ifade
edirdi ve alchaldici hesab
edilirdi.
Minillikler boyunca gozlenilen
enene.
Miras uzre isvech Milli
shurasindan (National Heritage
Board) Karolina Arsini (Caroline
Arcini) tedqiqatchilar qrupuna
bashchiliq etdi. O arashdirdigi
butun defnlerde umumi
xususiyyetleri qeyd etdi:
"Cemiyyet belelikle merhuma,
neqativ munasibete selahiyyet
verdi. Gorunur ki, yashadigi
zaman insanin davranishi
mueyyen cemiyyet normalarina
sigmirdi". olunu biabir etmek —
mumkundur, insan novunun en
qedim ve kok salmish
enenelerinden biri.
Arsini butun movcud edebiyyati
oyrendi ve butun dunyada uzu
ashagi defn olunanlarin
kataloqunu yaratdi. Neticede o
600-den chox ayri skeletlerin
tesviri ashkar etdi hansi ki,
arxeoloqlar 250 defni Perudan
shimali Koreyaya qeder erazide
tapdi.
Bu basdirmalar birinci yuzilliyin
26 min iline qeder (Birinci
dunya muharibesinin vaxtlari)
hesablanir. Kishiler, qadinlar ve
hetta ushaqlari bele defn
edirdiler herchend esasen rast
gelinen yene de kishi qaliqlarlari
idi. uzu ashagi basdirilma butun
qebir tiplerinde izlenilir – ferdi,
ikiqat edilmishler ve ya kutlevi
defnlerde.
Bele skeletlerin yerleshmesine
gelince ekser hallarda onlar
qebiristanliq serhedlerine daha
yaxin, dayaz qebirlerde
yerleshir. Onlardan ekseriyyet
tabuta qoyulmamishdir.
Kimi olumden sonra
alchaltdilar?
Arsininin sozlerine gore, bu
fenomen defnin yer ve
vaxtindan asili olaraq bir neche
izahata malik ola biler. Ancaq
bele bir merasimin mahiyyeti –
oluye qerezdir ve
hormetsizlikdir.
Bezi insanlarinda el ve ayaq
bagli olmushdur. Bu onu subut
edir ki, bu insanlar
cinayetkarlara ve ya herbi
esirlere aiddir. Bashqa
hadiselerde bele tecrube

[1] 2 >>