Kral dondurucu bir qış gecesinin soyuğunda növbede tutma qarovulçudan soruşur: -Sen üşümürsenmi? Qarovulçu; "Men artıq öyrenmişem kralım" dedi. Kral: - Olsun .Seni isti tutacaq paltarlar getirirem, emr edecem,dedi ve getdi. Ancaq bir emeliyyat sonra emr vermeyi unutdu. Ertesi gün qarovulçunun soyuqdan donmuş cesedini divarın dibinde tapdılar. Qarovulçu divarda bir şeyler qaralamışdı:"Kralım, men soyuqa öyrenmişdim, amma senin isti geyim vedin meni öldürdü"...
Netice: Çoxlu vedlerle, insanları gözlederek, bir ümide bağlayaraq esla imtahan etmeyin.İnsan gözledikce deyişir. Önce ümidlerini öldürürsünüz .Sonra sevgi, sayğı, inam. Böyük vedler inami mehv edir. Evvel xeyallar ölür, sonda da insanlıq