dayanaraq maraqla üzüne baxanda o, eyilib boynumdan öpdü. Davam etmek isteyende men onu özümden kenar saxladım. İstehzayla:
– Sen emeliyyat olunana heç benzemirsen, – dedim.
Şeytani bir tebessümle dodağı qaçan Elşad altdan yuxarı iştahla mene baxa-baxa dedi:
– Emeliyyat olunan başqa yerlerdir. Bundan emeliyyata ne?
Meni gülmek tutdu.
– Neye gülürsen? – O, ciddi halda üzüme baxıb, qolumdan tutaraq özüne doğru çekdi. – Ağzımın suyu axa-axa ne vaxtacan kenardan baxacağam? Gözlerim kor oldu!
– Sen deqiq delisen!
– Sene göredir, keç! – dedi ve ehtirasla dodaqlarımdan öpe-öpe sözüne davam etdi. – Güllenin altında sevişmeyin de ayrı bir lezzeti var ha…
– Neden bilirsen? Olmaya burada da tecrübe keçmisen? – eyhamla, ters-ters onu süzdüm.
– Yox, ilk defedir. – O, tamam arxayın bir halda dillendi. – Sınaqdan keçirmek isteyirem. Filmlerde görmüşdüm. Sen söhbeti uzadıb, menim fikrimi yayındırma.
– Biz real heyatdayıq da, unutma. Sen de ki yaralısan.
Yanından ayrılmaq istedim. Çevik terpenib elimden tutan Elşad barmaqlarını barmaqlarımın arasına keçirerek elimi yüngülce sıxdı. Tekrar özüne sarı çekdi.
– Düz tapdın, yaralı pelengem! Ve hazırlaşıram bu ceyranı parçalamağa! Gelib dayanıb pencemin altında! – O, asta hereketle meni soyundurmağa başladı. Eyni zamanda qulağıma pıçıltılı sesi doldu. – Bu gece naryadda sensen de, xidmetini ele!
Çırağın alatoran işığında Elşadın mene zillenmiş ehtiraslı baxışları mene izah ede bilmediyim bir heyecan getirdi. Boynuma qonan busesi xoş giziltiye dönüb bütün bedenime yayıldı. Pıçıltısı yeniden qulağımı oxşadı.
– Teles, pis gündeyem!
Bir qeder sonra men de ona bigane qala bilmedim. Onun tebirince desek, pişik kimi ağuşuna sığınıb, ehtiyatla boynundan, boğazından, dodaqlarından öpdüm. Futbolkasını çıxarıb ellerimi bedeninde gezdirende bilmeden bir ara yarasına toxundum. Üzünü cüzi turşutdu, amma gözleri qorxudan böyümüş gözlerime sataşan kimi onu gülmek tutdu. Bir az da mehebbetle mene
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç