Bitemez derdim dertlerime
Kendimi bir çok çıkmasın içinde bulurdum
Sonu ne zaman gelir diye düşünürdüm hep
O kadar senemi vermişim ki boşuna insanlara
Dönüp her geriye baktığımda pişmanlık görüyorum
Yüreğimi her yokladığımda acısını hissediyorum
Silindi sanma sakın gözyaşlarımı
Sadece gizlemesini öğrendim zamanla
Sorgulamaz oldum eskisi gibi bazı şeyleri
Boşuna hesap kitap yapmayı da bıraktım
Akışına bıraktım her şeyi
Sus ettim yaralarıma
Sus ettim acılarına
Dur dedim hayallerime
Dur dedim isteyipte ulaşamadıklarıma
Vazgeçmeyi öğrendim işte
Kabullenmesini öğrendiğim gibi

Kanlı bir veda gibi uzaklaştım umutlarımdan ben
Sonu belli olan bu savaşın
Mücadelesinden kaçtım ben
O kadar yorulmuştum ki dost sillesinden
Sevdiğim bir yüzü daha
Karşıma alma ihtimalinden kaçtım ben
Sevmekten korktum sanma sakın
Yıkılan hayallerimin altında kaldım ben
Sus ettim heveslerime
Sus ettim içimde kalanlara
Dur dedim canımı yakanlara
Dur dedim gönlümün deliliğine
Kaderimle yaşamasını öğrendim ben

Aldanma sakın tebessümlerime benim
Hayatımda ki her şey gibi
Onlar da yapmacık onlarda yalan
Sizlere her gülüşüm de gizlenen
Yüzümdeki çizgilerdir bana miras kalan
Herkes beni mutlu sanır kendi köşemde
Oysa ben o duyguyu unutalı çok oldu
Sus ettim mutluluklara
Sus ettim muradıma
Dur dedim artık geçmişime
Yol verdim ümitli yarınlara
Ben kaderimle yaşamasını öğrendim
Sizin olsun aşklar
Sizin olsun sevmeler kalmalar gitmeler
Ben yalnızlığıma da alıştım
Ben böyle iyim be
Ben böyle iyim