15 yaşımda öyrendim ki, her şeyi hamıdan yaxşı analar bilir, bezen de atalar.

20 yaşımda anladım ki, eyri işin faydası yoxdur, lap ustalıqla yerine yetirilse bele.

25 yaşımda bildim ki, çağa ananı sekkiz saatlıq gündüzden, atanı da sekkiz saatlıq geceden mehrum edir.

30 yaşımda başa düşdüm ki, kişinin cazibesi gücünde, qadının gücü ise cazibesindedir.

35 yaşımda anladım ki, gelecek insana irsen ötürülen bir şey deyil, özünün yaratdığı bir şeydir.

40 yaşımda öyrendim ki, xoşbext yaşamağın sirri sevdiyin işle meşğul olmaqda deyil, meşğul olduğun İşi sevmekdedir.

45 yaşımda anladım ki, insan heyatının 10%-i başına gelenlerden, 90%-i ise onlara verdiyi reaksiyalardan ibaretdir.

50 yaşımda bildim ki, kitab insanın en yaxşı dostu, kor-korane teqlid ise en pis düşmendir.

55 yaşımda anladım ki, kiçik qerarları beyinle qebul etmek lazımdır, böyük qerarları ise ürekle.

60 yaşımda başa düşdüm ki, sevgisiz fedakarlıq etmek olar, amma fedakarlıqsız sevmek esla mümkün deyil.

65 yaşımda bildim ki, insan uzun ömürden lezzet ala bilmek üçün lazım olanı yeyenden sonra istediyini de yemelidir.

70 yaşımda öyrendim ki, heyatda esas mesele elinde yaxşı kartların olması deyil, pis kartlarla yaxşı oynamağı bacarmaqdır.

75 yaşımda bildim ki, insan özünü yetkin saymadıqca kamilleşmekde davam edir, özünü yetkin zenn eden anda ise belaya düçar olur.

80 yaşımda anladım ki, sevmek ve sevilmek dünyada en böyük lezzetdir.

85 yaşımda başa düşdüm ki, heyat, doğrudan da, gözeldir.