İndiki zemanede uşaqların uşaqlıq dünyaları oğurlanıb. Telefonlar, proqramlar, telefon aplikasiyaları onların xeyal dünyasını kiçildib ve bir nöqteye baxan canlılara çevirib. Valideynler de ele reaksiya verirler ki, sanki xerçenge çare axtarırlar, amma tapmırlar. Halbuki uşaq gördüyünü götürer.

Telefon asılılığı olan uşağın yanında daima başqa bir işle meşğul olun, kitab oxuyun, gülleri besleyin, heyvanlara qulluq edin, şekil çekin ve s. göreceksiniz ki, uşaq da elindekini atıb o meşğuliyyete yönelir. Sonra deyirler uşağım ekrana baxmasa yemek yemir. Gör a! Onu ele verdiş etdiren kimdir? Yoxsa ele bilirsiniz 9 ay qarnınızda oturub "çıxsaydım Maşaya baxa-baxa yemek yeyerdim" deyib? Verdişinden vaz keçirme bir-iki cehdde alınmırsa o saat "men bu uşaqla bacara bilmirem" deyib vaz keçirler. Valideyn olmaq budur? Yox eger bacara bilmeyib başından elemek üçün onu tv, telefona yapışdıracaqdınsa doğmazdın. Eger bir valideyn bacarır ve biri bacarmırsa, bu ede bilmeyenin bacarıqsızlığıdır. Ruhu şikest uşaqlar böyütmeyin.