size Gülnaz müellimenin ehvalatını danışım, ingilis dilinden tercüme edib, adları bizim dile uyğunlaşdırmışam ki, rahat oxuyasınız. Oxusanız, daha yaxşı anlayarsınız ne dediyimi.

Gülnaz müellime V sinif şagirdlerinin qarşısında durdu ve ele birinci günden ilk yalanını dedi. Onlara baxdı ve hamısını eyni derecede sevdiyini dile getirdi. Amma bu, mümkün deyildi, çünki birinci partada şagirdlerden biri hamı kimi oturmaq evezine partaya yayxanmışdı. Bildiyiniz arzuolunmaz bir şagird.

adı Yusif idi. Keçen il Gülnaz müellime Yusife göz qoymuşdu. Onun uşaqlarla oynamadığını, paltarlarının kirli, özünün de çimmediyini, çox pinti halda olduğunu sezmişdi. Eslinde belke de Yusif xoşbext deyildi…

Gülnaza işlediyi mektebde şagirdler haqqında yazılmış xasiyyetnameleri, qeydleri araşdırmaq tapşırılmışdı, Yusif haqqında yazılanları ise en axıra saxlamışdı. Onun haqqında yazılanları oxuyanda çaş-baş qaldı. Çünki I sinif müellimi bele yazmışdı:

“Yusif çox ağıllı ve her an gülmeye hazır bir uşaqdır. Ev tapşırıqlarını vaxtında edir ve çox yaxşı xasiyyeti var”.

sonra II sinif müelliminin yazdığını oxudu:

“Mükemmel şagirddir. Dostları da onu çox sevir. Amma evde anasının amansız xesteliyi onu perişan edir ve güman edirem ki, evdeki heyatı çox çetin keçir”.

sonra III sinif müelliminin yazdığını oxudu:

“anasının ölümü onun üçün çox ağır oldu. Atası ona kifayet qeder qayğı göstermir ve eger veziyyeti düzeltmek üçün nese edilmese, bu çetin heyat terzi ona pis tesir edecek”.

IV sinif müellimi yazırdı:

“Yusif özüne qapanır, ne mektebe maraq gösterir, ne de bir dostu var. Bezen de dersde yatır”.

yazılan bütün qeydleri oxuyandan sonra Gülnaz problemin kökünü tapmışdı ve çox utanırdı. Şagirdleri ona qeşeng, rengli, seliqeli kağızlara bükülmüş, bezedilmiş paketlerde Yeni il hediyyeleri getirende özünü daha da pis hiss eledi. Çünki Yusifin hediyyesi kobud qehveyi rengli bir kağıza seliqesiz bükülmüşdü. Bunu o biri şagirdlerin gözleri önünde açmaq Yusifi çox

[1] 2 3 >>