qeyretsiz hesab edirsen? Heç fikirleşirsen ki, hemin kişi bunun evezini senden nece çıxar? Bu da toyda çıxardığın hoqqa deyil! Sene göre eşitmediyim söz qalmadı. Besdir, yığış, otur yerinde! Ele et ki, bu rayonda başıdik geze bilek!

Hikmetin bu sözleri yadıma Elşadın dostu Natiqle telefonda gergin halda etdiyi söhbeti saldı. Hemin o söhbetde Elşad Hikmetin de adını çekmişdi. Mene indi aydın oldu. Demek, Elşad Rüfetden behs edirdi ve onlar toyda rastlaşmışdılar. Belli ki, bu tesadüf heç yaxşı netice vermemişdi.

Hikmetin sesi meni fikirden ayırdı. Bu günedek bilmediyim daha bir sirrin üstünü açdı:

– O oğlanın qardaşı ile çörek kesmisen. İlkine qardaş deyirsen. Heç yaraşır? Düzgün işdir?

Gözlerim heyretden irilendi. İlkinle Rüfet dost imiş.

– Evlenmek isteyirsen, gözle yoldaşının ili çıxsın, hansı qıza elini uzatsan, gedib alaq. Daha bu biabırçılığa ehtiyac yoxdur. 7 il az müddet deyil e. O qadın senin heyat yoldaşın olub. Uşaqlarının anası olub. Dirisine hörmet qoymadın, heç olmasa ruhuna hörmet ele! Ata-anasını fikirleş. 6 aylıq o günahsız körpeni düşün. Ana üzü de görmedi. Sen bu qeder özünü unutmusan?

Men duyduğum sözlerden Rüfete hiddetlendiyim halda, hem de sarsılmışdım. Rüfetin heyat yoldaşı, demeli, 6 ay bundan evvel uşaq dünyaya getirerken rehmete gedibmiş.

Amma qardaşı haqlı idi. Bu veziyyet bele ona öz istediyini etmeye esas vermirdi.

Daha burada dayanmadım. Yolumu deyişib bir başqa çıxışdan xestexananın heyetine endim. Keçib emimin maşınında eyleşdim. Hele de duyduqlarımın tesiri altında idim.

<< 1 ... 3 4 [5]