da bize çekecek. Ot kökü üste biter!

Hemin gün iki qardaş bu zarafatla xeyli danışıb güldüler.

Tezlikle körpe sesi duyulacaq bu ailede indi hamı sevincli idi. Günleri sayırdıq. Bir müddet keçdi.

Son zamanlar qayınatamın sehhetinde ciddi problemler yaranmışdı. Tez-tez halı pisleşirdi.

Bir neçe gün evvel Elşad atasını Bakıya hekime aparmışdı. Ve artıq bir saat olardı ki, qayıdıb gelmişdiler. Lakin Elşad hele de eve qalxmamışdı.

Eyvana çıxıb baxışlarımı etrafda dolandıraraq onu aradım. Heç yerde görmeyib heyete endim.

Günlerdir bir-birimizi görmürdük. Onun gelib görüşmemesi meni teeccüblendirdi.

Evin tinine keçende Elşadı bağda görüb, duruxdum. Derhal yanına getdim. Ağaclardan birinin altında iki eli ile başını tutub çömbeltme oturmuşdu. Ona çatmağa az qalmış:

– Elşad, burda niye dayanmısan? – soruşdum. – Niye eve gelmedin?

Elşad menim sesime fikirden ayrılıb derhal özünü yığışdırdı.

Davranışları mene qeribe göründüyü üçün şübhelendim. Addımlarımı yeyinledib, gedib düz qarşısında dayandım.

– Ne olub?

Elşad mene baxmadan:

– Heç, – dedi. Üzünü başqa semte çevirdi. Köks ötürdü.

Ehval-ruhiyyesi xoşuma gelmediyi üçün narahat oldum. Dizi üste onunla qabaq-qenşer oturdum.

– Ne olub axı?

Elşad yene de üzüme baxmadan:

– Get eve sen. Men de gelirem, – dedi.

– Hekim ne dedi? Ciddi bir şey olmaz, inşallah. He? Eledir?

Elşad dillenmedi. Qoluna toxundum.

– Niye dinib bir söz demirsen?

– Melek, get, xahiş edirem senden. Bir az tek qalmaq isteyirem. Qurban olum, get. Sonra danışarıq. – Üzünü qolunda gizletdi. Sessiz dayandı.

El çekmedim.

– Sen boş yere bele dilxor olmazsan. Ne ise olub. Elşad, üzüme bax, – deyib, onun üzünü zorla özüme teref çevirdim. Onunla baxışlarımız toqquşanda Elşadın göz bebeklerinde her kesden gizletmeye çalışdığı acı bir heqiqet ve bu yükün altında tekbaşına ezilen derdli bir insan gördüm. Gözlerinin nemi hele qurumamışdı. İndi başa düşdüm ne üçün üzüme baxmırmış.

– Analizin cavablarını

<< 1 [2] 3 4 ... 7 >>