Adamın biri sekiz yıl önce boşandığı ve içindeki ki.n ve n.efret yüzünden yıllarca görüşmediği eski eşiyle yeniden evlenmek istiyordu. Arkadaşı bunun pek de iyi bir fikir olmadığını söyledi: –Yapma dostum, sen akıllı birisin. Hayatını mahveden birisiyle ha! Bu düpedüz a.kıl tutulması.

Sonuçta senin bileceğin bir iş, ben karışamam, ama merak ediyorum, nasıl oldu da böyle düşünmeye başladın? Adam arkadaşına derki, sandalye çek oturda anlatayım sana neden eski eşimle ęvlęniyorum biliyor musun? Oturda anlatayım der. Baslar anlatmaya..


-Eşimle tutkulu bir aşkın ardından evlendik. Saadetimiz sadece bir ay sürdü. Ondan sonrası hep kavga, gürültü. Birkaç yıl sonra evimiz cehennemden bir köşeydi. Ama bir kızımız olduğu için sabredelim dedik. Ama çok zordu, inan çok zordu. Kaç kere hayatuma son vermeyi ve ondan kurtulmayi denedim.

Her seferinde içimdeki sevgi kırıntısı buna mani oldu. -Peki ne tür kavgalar ediyordunuz ? Sorun neydi ? -Sorun her şeydi. Gözünle gördüğün veya göremediğin her şey. Başta iktidar savaşı gibi başladı. Kimin dediği olacak kavgası. Ondan sonra rövanş mücadelesi, intikamlar… Derken aile içi çıkar mücadelesi. Yani senin paran, benim param olayı. Eşim de ben mücadeleci kişilerdik. Sıkı savaştık ve birbirimizi bitirdik. Onuncu yılımızda artık bundan sonra devam edemeyiz dedik ve ayrılma kararı aldık. Fakat bir türlü boşanamıyorduk. Sadece bir evimiz, bir de çocuğumuz vardı fakat biz hangi şartlarda boşanacağımız konusunda anlaşamıyorduk.

Sonunda ben pes ettim. Ev de çocuk da senin olsun, yeter ki benden ayrıl, dedim. Çünkü boşanma sürecinde çok yıpranmıştım. Karım oldukça inatçıydı. Kafasında öyle bir plan yapmış ki o boşandıktan sonra yeni bir hayat kuracak ben de sefil olayım. Evi kendisinin alacağını çocuğun velayetinin de ben de kalacağını söyledi. Bu sayede çocuk problemi olmadığı için evlenebilecek, parasını birlikte ödediğimiz evimizde kendine yeni bir hayat kuracaktı. Benim kızımıza bakmakta zorlanacağımı, ve çocuk yüzünden

[1] 2 3 4 >>