Bir adam: “Heyatın menası nedir göresen?” - deye, ele hey düşünermiş. Bir gün qerar verir ki, ne qeder uzaq mesafe qet etse de bu sualının cavabını tapmalıdır...
Çox kendler, şeherler gezir. Bir kendde ona deyirler ki, qarşıdakı dağın arxasında bir müdrik qoca yaşayır. Senin sualına cavab verse-verse, o vere biler. Adam yolu eline alıb qocanın yanına yollanır.
Sualını ona verir. Müdrik adam deyir: “Bir şertim var, eger sen bunun öhtesinden gelsen men senin sualına cavab vererem”. Müdrik bir qaşığın içine zeytun yağı töküb: “Bununla o bağda gez, amma ele et ki, sen qayıdanda qaşıqdakı yağdan bir damla da azalmasın.
Adam gedib bağı gezib geler ve qaşıqda zeytun yağı olduğu kimi qalar. Müdrik deyer: “Bağ xoşuna geldimi?” Adam deyer: “Qaşığa ele diqqetle baxırdım ki, bağa baxa bilmedim.
Müdrik gülüb deyer ki, indi yene qaşıqla bağı gez, amma ele ele ki, bağı göre bilesen. Adam bağa baxır valeh olur. Lakin qayıdanda qaşıq tam boş olar. Qoca deyer: “Bax heyat da beledir. Heyat senin baxışında mena qazanar. Ya sadece bir nöqteye baxarsan heyat axıb geder, sen ferqine varmarsan, ya da göre bileceyin gözelliklerin ortasında heyatı yaşayarsan, axıb geden zamanın mena qazanar. Heyatın menası senin baxışında gizlidir”.