zehmetkeş olub. Herbi xidmete gedene qeder işleyib, ailesine kömek edirdi. Amma bu, onun dostlarına da zaman ayırmasına, onlarla eylenmesine mane olmurdu. Çünki, Albert kifayet qeder açıq, ünsiyyetçil, eyni zamanda olduqca sade biri idi, arzuları kimi. Heyatdan tek isteyi adi insan xoşbextliyi, uğurlu işi ve doğulub-böyüdüyü ailesi kimi aileye sahib olmaqdı. Onun yegane sevmediyi, hetta deyerdim en nifret etdiyi şey – aqressiya ve özünden zeiflere qarşı tehqiredici münasibet idi. Ve daxili edaleti imkan verirdi ki, haqsızlıq gördüyü an düşünmeden haqlının müdafiesine qalxsın. Onu çox hiddetlendiren Qarabağ hadiseleri, öz vetenini qoruma instinkti de istisna deyildi…”.

“Onu müharibeye getmek fikrinden çekindirmeye çalışdıq, amma…”

“Bir gün Albertin eve gelib cebheye könüllü yazılması xeberini ailesine bildirmesi her birimizde ani çaşqınlıq yaratdı. Aile üzvleri bu xeberi birmenalı qarşılamadı. Bir terefden onun Vetenini müdafie etmek çabaları qürurverici idi, bu isteyi desteklenirdi, diger terefden de bütün aile üzvlerine qorxu hissi hakim kesilmişdi. Erken yaşda heyatını riske atmasını istemirdik ve dolayısı yolla onu müharibeye getmek fikirden çekindirmeye çalışdıq. Amma nafile…”.

Ailesi Albertin döyüş yolu, qehremanlığı haqda xatirelerde herbçi yoldaşlarına istinad edir. Yoxluğunun acısını yazılanlardan, deyilenlerden çxarmağa çalışır. “Cebhe xatirelerini Albertin öz dilinden eşitmek, qelebeyle neticelenen döyüşlerini onun paylaşmasını isterdik tebii ki. Lakin Tanrı onun qismetine şehidliyi yazdı. Xalq Cehhesinin nümayendesi qardaşımın ölüm xeberini getirdiyi o qara gün hele de gözümün önünden getmir. Ailemizin bütün üzvlerine çox ağır zerbe oldu… Yegane teselimiz Albertin xatiresinin Azerbaycan xalqı, dövleti terefinden yüksek deyerlendirilmesidir. Biz bunu her an hiss edirik. Oxuduğu ve hazırda da adını daşıdığı mektebde tez-tez Albertin anımına hesr olunmuş xatire tedbirleri keçirilir. Hemin tedbirlerden mütemadi xeberdar olur, fotolar alırıq.

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>