(5.4.1971, Qerbi Azerbaycanın Vardenis r-nunun Zod k. – 15.6.1992, Goranboy r-nunun Ağcakend k.) – Azerbaycanın Milli Qehremanı (23.6.1992, ölümünden sonra).


5 aprel 1971-ci ilda Qerbi Azerbaycanın Vardenis rayonunun Zod kendinde doğulmuşdur. Orta mektebi bitirdikden sonra bir müddet sovxozda işlemişdir. “Böyük Ermenistan” xülyası ile yaşayan ermeniler 1988-ci ilde azerbaycanlıları öz dede-baba yurdlarından qovduğu zaman Etibar ailesi ile birlikde Kelbecer rayonuna penah getirmişdir. O, 1989-cu il iyun ayının 13-de herbi xidmete çağırılmışdır. Perm vilayetinde herbi xidmetini başa vurduqdan sonra ailesinin meskunlaşdığı Göygöl rayonuna gelir. Öz dede-baba yurdlarından zorla qovulması onda ermenilere qarşı derin nifret hissi oyatmışdı. Her zaman menfur düşmenden qisas almaq barede düşünürdü.
1992-ci ilin oktyabr ayı idi. Qarabağda ve serhed bölgelerinde olduğu kimi Goranboy erazilerinde de ermeni yaraqlıları bir-birinin ardınca qanlı cinayetler töredir, ev-eşikleri xarabağlığa çevrirdi. Bele bir çetin meqamda qeyretli Veten oğulları silaha sarılaraq cebheye yollanırdılar. Tebii ki, Vetenin dar gününde Etibar Hacıyev de evde rahat otura bilmezdi. O, könüllü olaraq özünümüdafie taboruna yazılır ve torpaqlarımızın müdafiesine qalxır. O, bir çox döyüşlerde reşadetle vuruşur; Böyük Canbar, Kiçik Canbar, Buzlaq, Erkec kendlerinin düşmen tapdağından azad edilmesinde xüsusi fedakarlıq gösterir.
1992-ci ilin baharı… Döyüşçülerimizin son günlerde qazandığı uğurlar ermeni yaraqlılarını çaş-baş salmışdı. Axşamdan xeyli keçmişdi. Esgerler növbeti hücum emeliyyatına hazırlaşırdı. Bunun üçün keşfiyyata gedib ermenilerin yerini deqiq öyrenmek lazım gelirdi. Etibar özüyle iki döyüşçü götürüb keşfiyyata yollanır. Tapşırıq uğurla başa çatır. Bir neçe saatdan sonra onlar «dille» geri qayıdırlar. Mehz onların sayesinde «Çeperqaya» postu düşmenden temizlenir.
1992-ci il iyun ayının 15-de Goranboy rayonunun Ağcakend kendinin azad edilmesi uğrunda geden döyüşlerde qehremancasına

[1] 2 >>