(19.4.1954, Xocalı ş. – 26.2.1992, Xocalı ş.) – Azerbaycanın Milli Qehremanı (7.7.1992, ölümünden sonra).

Ağdam Kend Teserrüfatı Texnikumunun mexanizasiya fakültesini bitirib. Qazaxıstanda herbi xidmetde olub (1974-1976). Xocalı şeher orta mektebinde herbi hazırlıq müellimi kimi çalışıb, kapitan rütbesine yükselib. 1991 ilde yaradılan Xocalı erazi özünümüdafie batalyonunun teşkilatçılarından biri ve komandiri olub. Meşeli uğrunda geden döyüşlerde onun batalyonu onlarla ermeni yaraqlısını mehv edib. Ermenilerin Xocalını top ateşine tutduqları Naraguğ kendindeki top-batareya nöqtesini susdurub, Mehdikenddeki ermeni artilleriyasını ve “Alazan” qurğusunu sıradan çıxarıb, on ermeni yaraqlısını esir götürüb. Bu emeliyyata göre T.Hüseynova mayor rütbesi verilib. Ermenilerin ve 366-cı alayın Xocalıya kütlevi hücumu zamanı batalyon ehalinin tehlükesiz yere köçürülmesine çalışıb, düşmenle qeyri-beraber döyüşde reşadetle vuruşub. T.Hüseynov son güllesine kimi döyüşdükden sonra, qumbaranı sinesine sıxıb, helak olsa da ona yaxın ermenini de mehv edib. Aileli idi. Üç övladı var. Bakı ş-de Şehidler Xiyabanında defn edilib.





Qardaşı qızı Samire Hüseynovanın dediklerinden:
“O zamanlar uşaq idim, amma Xoclı bu gün de xeyalımda canlanır. Xocalıda böyümesem de, sanki uzun iller orada yaşamışam. Emim Tofiq Hüseynov haqqında danışmaq menim üçün hem çetin, hem de şereflidir. Teessüf edirem ki, onu sağlığında tanımamışam. Menim atam da Xocalının müdafiesi zamanı qehremancasına şehid olub. Böyüyenden sonra bunları yavaş-yavaş anladım ve derk etdim ki, Xocalı faciesi bizim tariximize qara bir gün kimi yazılıb. Hele orta mektebde oxuyanda mektebin dehlizinde Milli Qehremanların fotoşekilleri vurulmuşdu. Hemişe gelib emimin şeklinin önünde dayanıb fexrle sinif yoldaşlarıma deyirdim, bu gördüyünüz qehreman menim emimdir. Bu ne qeder qürurverici olsa da, itirdiklerimiz qelbimizi yandırıb-yaxır. Bu ağır facienin üzerinden 25 il keçir. Xalqımız özünün deyaneti, dözümü hesabına

[1] 2 >>