(24.2.1962, Xocalı ş. – 12.6.1992, Ağdam r.) – Azerbaycanın Milli Qehremanı (8.10.1992, ölümünden sonra).

1979 ilde orta mektebi bitirib. 1981 ilde herbi xidmete yollanıb. Herbi xidmetde olduğu dövrde gizirlik mektebini bitirib. 1984 ilde Xocalıya qayıtdıqdan sonra, sovxozda traktorçu işleyib. 1988 ilden ermeni quldurları azerbaycanlılara qarşı tez-tez texribatlar töredib, her vechle onları yurd-yuvalarından sıxışdırıb çıxarmağa çalışanda, İ.İsmayılov da diger genclerle birlikde Xocalının keşiyini çekirdi. Her terefden mühasireye alınmış Xocalıdan uşaq, qadın ve qocaların çıxarılması şeherden çıxarılması işinde böyük yardım gösterib. 1992 il fevralın 25-den 26-na keçen gece Xocalıda ermeni quldurları ile Rusiyanın 366-cı motoatıcı alayı birleşerek tarixde misli görünmemiş soyqırımı töredende İ.İasmayılov yoldaşları ile birlikde vuruşa-vuruşa sağ qalmış camaatın bir hissesini düşmen mühasiresinden çıxara bilib. Ailesini Oğuz rayonunda yerleşdirib, yeniden cebhe xettine dönüb ve fealiyyetini Ağdam rayon Polis Şöbesinin post-patrul xidmeti alayında davam etdirib. Düşmen 1992 il 12 iyunda böyük qüvve ile Daşbaşı yüksekliyine hücum edende İ.İsmayılov ve yoldaşları hücumun qarşısını meharetle alıb ve düşmenin 6 postunu sıradan çıxarıblar. İnqilab bu döyüşde qelebeni öz qanıyla yazdı. Cebhe dostları ne qeder cehd etseler de, onun cesedini döyüş meydanından çıxara bilmediler. Aileli idi. Üç övladı yadigar qalıb. Bakının Xetai rayonundakı küçelerden biri onun adını daşıyır. Hemin küçede xatire lövhesi vurulub.


***

Qardaşı Arif İsmayılovun dediklerinden:
“Atamın bezi xüsusiyyetlerini İnqilabda görürdüm. Yaşıllığı çox sevirdi. Ağac ekmek onun sevimli meşğuliyeti idi. Meşede cır meyve ağaclarının budaqlarını getirib heyetimizdeki ağaclara calayırdı. Bununla zövq alırdı. İdmanı da çox sevirdi. Yeniyetme çağlarında qehremanlıq filmlerine baxanda özünü hemin qehremana oxşatmağa çalışırdı. Faciede çox böyk zülmlerle qarşılaşdıq. Ermenilerin hücumu getdikce artırdı.

[1] 2 >>