Yenilmezliyin daşlaşmış salnamesine çevrilen

Elince qalası

Naxçıvan öz tarixi, medeni abideleri ile Bakıdan bu qedim diyara sefer eden diger media nümayendeleri kimi meni de heyran qoymuşdu. Sanki, bu gözel şehere ekskursiya ile keçmişe qayıdıb yaşı esre beraber olan tarixi vereqlemek, gözümüzün qarşısında kino lenti kimi canlandırmaq imkanı qazanmışdıq.

Naxçıvanı qarış-qarış gezdikce, bu qedim diyarın her yerinden bir tarix boylandığının, bu şeherin böyük turizm potensialının olduğunun bir daha derk edirsen.

Naxçıvanın zengin tarixi medeni irsini gördükce qaldığımız “Tebriz” mehmanxanasının niye bu qeder qonaq-qaralı olduğunu da anlayırsan. Sebeb bellidir... Ecnebi qonaqları bu şehere celb eden esas meqam da ele Naxçıvanın qedim torpaq olması, tarixi ve medeni abidelerle zenginliyidir. Bir sözle, Naxçıvan, ele öz-özlüyünde böyük bir turizm marşurutudur. Bu qedim diyarın turizm marşurutu ile sanki insan, müasirlikden keçmişe “zaman maşını” ile seyahet edir. Naxçıvan seferimizde bu defe eyleşdiyimiz “zaman maşını” ise bizi lap uzaq keçmişe, Azerbaycan Atabeyleri - Eldenizlerin hakimiyyeti dövrüne aparır. Yolumuz bu defe Teymurlengin amansız hemlelerine 14 il sine geren, her qarışında tarix yaşayan Elince qalasınadır.

Sıldırım qayanın başında qerarlaşaraq Teymurlengin cellad oğlu Miranşaha eyilmeyen, öz qala divarlarını savaş, eyilmezlik yolunda qanla suvayan Elince qalasına... İndi burada ne zalım Miranşah var, ne de onun atlarının ayaq izleri... Tarixde qalan ise eyilmez, merdlik, şücaet remzi olan Elince qalasıdır. İndi bu qala neinki naxçıvanlıların, bütövlükde Azerbaycan xalqının mübarize ezminin daşlaşmış salnamesidir... Sıldırım qayanın başındakı Elince qalasına qalxdıqca, Semerqendden Bağdada qeder dünyanın az qala yarısını tutmuş bir fatehin 14 il erzinde Elince qalanı niye ala bilmediyini bir daha anlayırsan...Sebeb tekçe bu qalanın yerleşdiyi coğrafi relyef yox, hem de, bir xalqın yadellilere qarşı tarix boyu deyişmeyen qetiyyeti,

[1] 2 3 ... 5 >>