dövründen qalan demir çörek qabı. İçinde market paketinde 3 dilim çörek. Köhne çörek.
Her gün yediyi bahalı isti ve xüsusi çörekler yadın düşdü ve udqundu.
Yuxu idi? Men idim o?
Köhne Çinar buzdolabı. İçinde 2 eded xiyar. 3 yumurta. Men ne yeyim? Men adam deyilem?!!! Niye men bele yaşamalıyam? Ne olsun ki, qocayam?!!
Bir deqiqe - masada bank kartı gördüm deyesen. Götürüm onu, gedim görüm kartda pul var.
Ağır ve yavaş hereketlerle geyinir – köhne ve derman qoxusu gelen köyneyini üstüne dartdı ve masadan kartı götürerek evden çıxdı.
Heyeti tanımadı –ve bildi ki, SSRİ illerinde tikilen xruşovka tipli binada yaşayırmış.
Binanın önünde duran bir gencden yaxında olan bankomatı soruşdu.
- Burda yoxdur, ağsaqqal. Avtobusa otur, 88 nömreye 3 astanofka get şeher terefe, orda ele böyük marketin yanında var.
- Bura haradır? Bakıdır?
- He, dayı, Bakıdır. Hövsandır bura.
Hövsan? Bakıda ele bir yer vardı. Eşitmişdim. Amma heç getmemişdim....
Avtobus dayanacağına yaxınlaşanda çox sayda insanları gördü. İllerdir avtobusa minmirdi. Gediş haqqının ne qeder olduğunu bilmirdi bele. Ciblerinde qepik axtardı ve elinde tutdu ki, ödeniş etsin. Dayanacağa yaxınlaşan avtobusa ön qapıdan daxil oldu ve içeri keçmek isteyende sürücü ona “ağsaqqal, kartı vur” dedi.
- Kart? Ne kart? Hara?
Yaşlı insanın üzündeki aciz ifadeni gören orta yaşlı bir adam öne yaxınlaşaraq kartla gediş haqqını vurdu ve “keç, ağsaqqal” dedi.
3 duracaq sonra avtobusdan endi ve marketin önünde böyük qalabalıq gördü. Yaxında duran polis emekdaşına bankomatı soruşdu.
- Görmürsen?! Deee, burdadır, ele senin kimilerdi ordakılar. Keç, gör neynirsen.
Polis serjantının kobud cavabı onu teeccüblendirdi ve “yaşlı adamla bunun danışmağına bax sen” deye mızmızlandı. Amma polise neyse demeye cesaret etmedi.
ÖZÜNÜ ACİZ, ZEYİF VE QORUMASIZ HİSS EDİRDİ.
37 manatı ödemesem işığım kesilecek. Avtobusda ne etmek lazımdır- bilimrem. Bir polis serjantı meni sade sualıma göre az qala ezecekdi. Bu ne heyatdı?
Nefes

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>