almaqda çetinlik çekirdi. Onurğası ağrıyırdı. Gezende canı ağrıyırdı.
72 yaşım var. Taqetsizem.
MEN HEÇ KİMEM?
İşığım kesilecek. yemeyim yoxdur. Masam dermanlarla dolu.
Hele bilmirem ki, kartda pul var ya yox. Belke önceden çekmişem, amma bu da yaddaşımdan silinib?
Qalabalığa yaxınlaşanda hamısının yaşlı insanlar olduğunu gördü. İnsanlar gileylenirdi.
- Xarabanın yiyesi var ki?
- Bütün pullarımız ele dermanlara gedir!!
- Deputatlar kefdedir bütün günü, bizi düşünen var ki?!!!
Növbede yerini tutdu ve güneş altında 40 deqiqe durduqdan sonra növbe ona çatdı.
Kartında pul yox idi.
Yerinde donub qalmışdı. “Kişi, terpen deeee, hamı gözleyir senin kimi” sesi onu oyatdı.
Kenara çekildi.
EYNİ HİSSİN BİR DALĞASI DAHA GELDİ - ÖZÜNÜ ACİZ, ZEYİF VE QORUMASIZ HİSS EDİRDİ.
Boş buz dolabı.
Xiyar. Yumurta. 3 tike köhne çörek.
Masada dermanlar.
Boş ev.
Dünyasını deyişmiş xanımı.
İşıq pulu borcu. Kesilecek.
Tenhalıq.
Yeni qaydaları bilmir, bezilerini anlamır.
Pul yoxdur.
Onurğasında durmayan ağrı. Ciyerleri dağıdan öskürek.
Heyatında ilk defe ağlamaq istedi.
DİVAR....
Önünde demirden hörülmüş divar vardı- öz ölkesinde kimsesiz olma hissi ile demirden bir divarın dibinde durmuşdu.
Hara gedim? Kime deyim? Kime şikayet edim? Kimi şikayet edim?
Özünden asılı olmadan gözleri yaşardı ve qeher onu boğmağa başladı.
Ve bu anda gözlerinin önünde bir sehne canlandı
Milli Meclis binası. Teqaüdlerin artımı müzakire edilirdi
Yanında oturan deputat dostu ona zarafatla “eşşiii, bu yaşa qeder gelibler, ele besleridir deee” dedi. Perviz de ona gülerek “hahahahah, heri deee, neynirler eee bundan sonra çox pulu” deye cavabladı.
Bahalı kreslolarında arxaya yaslanaraq teqaüdlerin artımı haqda danışırdılar.
Pervizin kefi yaxşı idi – axşam genc sevgilisi ile 5 ulduzlu otellerden birinde axşam yemeyini yeyecek ve eyni otelde qalacaqdı.
Eslinde heyatı çox gözel idi – bahalı premium klas 2 avtomobili, şeherin bir neçe yerinde menzilleri, bağ evi. Xanımının

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>