fealiyyeti, iqtisadi esasın olmaması, natural teserrüfat ve her şeyden evvel beynelxalq şerait Azerbaycan torpaqlarının vahid bir dövlet terkibinde birleşmesine imkan vermezdi.

1760-ci ilin axırlarında Kerim xan Zend Azerbaycana hücum edir. Ancaq Feteli xanın ordusu Kerim xanın ordusunu ele ilk döyüşde meğlubiyyete uğratdı. Kerim xan özü İsfahana qaçdı, ailesi ve xezinesinin yerleşdiyi Piri qalası Urmiya qoşunları terefinden mühasireye alındı. Bir qeder mühasireden sonra qala teslim oldu. Zend döyüşçülerinin bir çoxu öldürüldü, Feteli xan Kerim xanın xezinesini ele keçirdi, ailesini esir edib Urmiyaya gönderdi.

Nehayet, Kerim xan 1762-ci ilin axırlarında Urmiyanı doqquz ay mühasirede saxladıqdan sonra ala bildi ve şehere daxil oldu. O, İmamqulu xan Efşarı Urmiyaya xan teyin etdi ve tecili İsfahana qayıtdı. Kerim xan Azerbaycanın bir sıra xanlarını, o cümleden Feteli xanı, Qarabağlı Penaheli xanı ve digerlerini de özü ile apardı. 1759-cu ilden başlayaraq Feteli xan yeniden xarici siyasetini feallaşdırır. O, defelerle qarabağlı Penaheli xanın yanına elçiler gönderir, onun Urmiya xanlığı ile ittifaqa girmesini teleb edir, lakin de redd cavabı alır.

Feteli xanın iki oğlu Cahangir xan ve Reşid xan hele bir az bundan evvel İsfahana sürgün edilmişdi. Bu iki serkerdeden ehtiyat eden Kerim xan onların İsfahanda nezaret altında saxlanılmasını emr etmişdi. 1764-cü ilde Kerim xanın adamları Feteli xanın öz boyun şalını onun boynuna salaraq boğurlar.

Feteli xanın öldürülmesi ve İmamqulu xanın Urmiyanın irsi xanı olması xanlığın qüdret ve nüfuzunu zeifletse de onun müsteqilliyi qaldı.

Feteli xan Efşar güclü ordu yarada bilmişdi. Xanın daimi silahlı desteleri ise qismen kend teserrüfatı işlerinden azad edilmiş muzdlu esgerlerden ibaret idiler. Onların sayı dörd minden beş mine qeder çatırdı. Urmiya xanlığında olan daimi desteler öz geyim formaları ve herbi intizamı ile diger xanlıqların herbi destelerinden ferqlenirdiler. Urmiyadaki daimi silahlı desteler piyada,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>