verdiyi melumata göre, sultan II Mehmed Saray Xatuna böyük sayğı gösterdi ve diplomatik danışıqlar zamanı onlar bir-birine “ana” ve “oğul” deye müraciet etmişdiler.
Saray Xatun bu danışıqlar zamanı özünün bütün diplomatik bacarığından istifade ederek Uzun Hesenin onun qarşısında qoyduğu tapşırıqlardan birini yerine yetire bildi. Sultan II Mehmedi Ağqoyunlu dövletine qarşı müharibe etmek fikrinden daşındırdı. Türk tarixçisi Reşad Ekremin yazdığına göre, iki ölke arasında Ağqoyunluların Osmanlı dövletine, habele onun himayesindeki erazilere hücum etmemesi, Osmanlı qoşunlarının hücumu zamanı Ağqoyunlu dövletinin Trabzona kömek göstermemesi şerti ile sülh müqavilesi bağlandı.
Ebubekr Tehrani terefler arasında sülhün bağlandığını, lakin Osmanlı sultanının vedine emel etmeyerek Trabzonu ele keçirdiyini yazır. Saray Xatunun imzaladığı bu sülh müqavilesinin Ağqoyunlu beyliyi üçün mühüm ehemiyyeti vardı. Bu müqavile neticesinde, o zaman Osmanlı dövleti ile toqquşmağa qadir olmayan kiçik Ağqoyunlu dövleti öz müsteqilliyini qoruyub saxlaya bildi. Lakin Saray Xatunun bütün seylerine baxmayaraq, II Mehmedi Trabzonu feth etmek cehdinden çekindirmek mümkün olmadı. Sultan II Mehmetle Saray Xatun arasında bağlanmış Yassıçemen sülhü barede Y. Mahmudlu yazır: “Oğuz elinin ağbirçek diplomatının uzaqgörenliyi, siyasi mehareti sayesinde iki türk cahangiri arasında reallaşmaqda olan qardaş qırğınının qarşısı alınmışdı. Zeka, müdrüklük felakete üstün geldi. Türkü-türke qırdırmaq siyaseti bu defe baş tutmadı. Ağqoyunlu-Osmanlı sülh müqavilesi bağlandı. Belelikle, Ağqoyunlu ulusunun mehv olmaq tehlükesi sovuşdu. Lakin Sultan Trabzonu ele keçirmek siyasetinden dönmedi”.
Dövrünün görkemli serkerdesi ve mahir diplomatı kimi tanınan sultan II Mehmed Ağqoyunlu dövletini tecrid etdikden sonra Trabzon üzerine yeridi. O, Uzun Hesenin arxadan hücum etmeyeceyine emin deyildi, buna göre de, Saray Xatunu da özü ile götürdü. Sultan Trabzon yürüşü zamanı Uzun Hesenin anasını yanında saxlamaqla
»Azerbaycan
»Oxu zalına keç