yox idi. Seherin açılmasına az qalırdı. Komandir destenin mühasireye düşeceyinden ehtiyat edirdi. Düşmen duyuq duşmemiş emeliyyatı
keçirib, buranı terk etmek lazım gelirdi. Komandir derhal hücum emri verdi. Şiddetli döyüş başladı. Bu istiqametden mühasireni yarıb xilas oldular. 1994-cü ilin yanvarında Yelmarın destesi daha bir emeliyyat keçirmeli oldu. Hemin döyüşde düşmen xeyli canlı qüvve itirerek geri çekilmeye mecbur oldu.
11 aprel 1994-cü il… Cesur komandirin son döyüşü… Düşmen böyük qüvve ile “Çerik” kökeltme menteqesine teref hücuma keçdi. Y. Edilovun komandirlik etdiyi tabor ölüm-dirim savaşına girdi. Sol cinahdan hücuma keçen döyüşçülerimiz düşmenin 2 tankıın vurmağa müveffeq oldu. Böyük itkiler veren düşmen geri çekilmeye mecbur oldu. Gözlenilmeden Yelmarın yanında bir mermi partladı. Belece onun ömrü de, arzuları da qırıldı. Cesur komandir 48 yaşında gözlerini ebedi yumdu.
Evli idi. 7 övlad atası idi – beş oğul, iki qız.
Azerbaycan Respublikası Prezidentinin 16 sentyabr 1994-cü il tarixli 203 saylı fermanı ile Edilov Yelmar Şahmar oğluna ölümünden sonra “Azerbaycanın Milli Qehremanı” adı verilmişdir.
Bakı şeherinde ikinci Şehidler Xiyabanmda defn edilmişdir.

<< 1 [2]