(1.8.1949, Laçın r-nunun Kürdhacı k. – 26.2.1992, Xankendi ş.) – Azerbaycanın Milli Qehremanı (25.2.1997, ölümünden sonra).

1966 ilde orta mektebi bitirib. Ermenistan SSR-in Leninakan şeherinde herbi xidmetde olub (1968-1970). Şuşa Pedaqoji Texnikumunu bitirib (1971). Bir müddet doğma kendinde ixtisası üzre çalışıb. 1979 ilde Xocalı şeherine köçerek, 1 saylı mektebde müellim işleyib. 1988 il hadiseleri başlayanda gizli şekilde yaradılmış Xocalının Müdafie Şurasının ilk beş üzvünden biri de olub. Elan edilmemiş müharibe qızışdıqca, ermeniler azğınlaşdıqca onlara qarşı keçirilen eks-emeliyyatlarda hemişe ferqlenib, demek olar ki, en cesur döyüşçülerden biri olub. 30-40 neferlik silahlı desteye başçılıq edib. 1992-ci il fevralın 25-den 26-na keçen gece hemişeki kimi yene de öz döyüşçüleri ile postda idi. Ermeniler onun rehberlik etdiyi destenin tutduğu mövqeye ne qeder mermi yağdırsa da, onlar postu teslim etmeyibler. Lakin qüvvelerin berabersizliyi ve döyüş sursatının tükenmesi öz işini görüb. Düşmen cesur döyüşçünü böyük çetinlikle esir götürüb ve Xankendinde min bir işgence ile qetle yetirilib. Aileli idi. Üç övladı heyatda yadigar qalıb. Ölümünden sonra Mehemmed Esedov adına mükafata layiq görülüb. Doğma kendi Kürdhacıda defn edilib.

***

Müellim yoldaşı ve silahdaşı Murad Şükürlünun dediklerinden:
“Elesger müellimle biz Xocalıda 1 saylı mektebde bir yerde işlemişik. Onun esli Laçın rayonundan idi. Sonradan bizim kende köçüb gelmişdi. Ele geldiyi ilk günden de özüne böyük hörmet qazanmışdı. Hündür, cüsseli bedeni vardı. Onun ders dediyi uşaqlar idmandan rayonda, hetta DQMV-de birinci yerleri tutmuşdular. Hadiseler başlayanda Xocalıda Müdafie şurası yaradıldı. Elesger ilk üzv yazılanlardan oldu. Çox vetenperver insan idi. O vaxtı men Xocalı özünümüdafie taboru yarananda ora silah-sursat daşıyırdım. Onun destesinde 30-35 döyüşçü var idi. Hamısı da biri-birinden merd, cesur uşaqlar idi. Facie günü onun destesinin onlarla insanın tehlükesiz eraziye

[1] 2 >>