xovlu xalçalar bedii tertibat, reng ahengdarlığı, ornamental bezeklerin müxtelifliyi ile ferqlenir. Tebriz xalçaçılıq mektebi esas xalça kompozisiyalarına göre 2 qrupa ayrılır: Tebriz ve Erdebil qrupları. Tebriz qrupuna "Tebriz", "Baxşayış", "Qerece", "Görevan", "Heris", "Leçekturunc", "Efşan", "Ağaclı", "Ovçuluq", "Dörd fesil" kompozisiyaları, Erdebil qrupuna "Erdebil", "Şeyx Sefi", "Şah Abbası", "Serabi", "Zencan", "Mir" ve "Açma-yumma" çeşnileri daxildir. Tebriz xalçaçılıq mektebinin "Bağ-behişt", "Bağ-meşe", "Balıq", "Buta", "Derviş", "Ketebeli", "Gördest", "Göllü-guşeli", "Güldanlı", "Leyli ve Mecnun", "Meşahir", "Mun", "Namazlıq", "Necaqlı", "Servistan", "Serdari", "Sehend", "Silsilevi leçek", "Ferhad ve Şirin", "Xeyyam", "Xetai", "Heddad", "Çerxi-gül", "Ceyranlı" ve s. klassik kompozisiyaları da meşhurdur. Tebrizde toxunmuş "Leçektürünc" kompozisiyalı meşhur "Şeyx Sefi" xalısı (ölçüsü 56,12 kv. m, 1539-cu il, "Viktoriya ve Albert" muzeyi, London) ornamental xalçaların en gözel nümunesi, Tebriz xalçaçılıq mektebinin şah eseridir.

XX esrde xalçaçılığın inkişafı. Azerbaycan xalça senetinin sonrakı inkişaf dövrü XX esrin ortalarına tesadüf edir. Bu dövrde Azerbaycan xalça senetinin inkişafı bir neçe istiqametde davam ederek çox cehetli xarakter daşımışdır. Respublikanın rayon ve kendlerinde xalça seneti eneneleri ayrı-ayrı xalça ustaları terefinden davam etdirilir. Onların enenevi çeşnilerde toxuduqları xalçalarda klassik kompozisiyalara yaradıcı münasibet qabarıq şekilde özünü gösterir. Eyni zamanda xalçaçılıqda yeni-yeni kompozisiyalar, naxış elementleri meydana gelir. Yeni yaranan çeşnilerde nisbeten eyri xetlerle işlenmiş nebati naxışlara, insan, heyvan, quş tesvirlerine, lirik ve romantik üslubda yaradılmış sücetli kompozisiyalara meyl üstündür. Xalça senetinin inkişafının diger bir qolu "Azerxalça" İstehsalat Birliyinin fealiyyetidir. "Azerxalça" nın sex ve emalatxanalarında toxunan xalçalarda enenevi naxış, göl ve renglerden ustaların yaradıcı şekilde

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 12 >>