EVLEN MENİMLE!...

Bölüm-1

Yene her teref leş iyi verir! Oxşamışlarına oxşamış! Qaça - qaça getdi atası terefe oxşadı bu uşaq! Gören men bunun adam olduğunu göreceyem, ay Allah?! Evlenib, aile, uşaq sahibi olduğunu göreceyem?! Gülnaz xanım eseble otağa daxil olub, deyinerek qalın, tünd rengli qırmızı perde üstlüyünü kenara çekerek, güneş şüalarının otaga daxil olmasına şerait yaratmışdı.. Ümid- Ana! Ne edirsen?! Yatmışam axı!.. - deyerek,tekrar başını yastığın altına salır.. Gülnaz xanım eseble ellerini belinde yerleşdirib - yatmısan?! Saatdan xeberin var?! Az qalib axşam düşecek! Qalx!.. Qalx ayağa, celd ol!.. Camaat mektebe uşağını aparır, bu hele mene yatmışam deyir! Gel.. Gel yemeyini ye, get özüne iş axtar..Boş-boş ortalıqda gezdiyin besdir!.. Gülnaz xanım eseble danışıb otaqdan çıxmışdı.. "" "" "" Ümid bezginlikle başını yastığın altından çıxartmışdı.. Hele de yuxulu idi.. Gözlerini ovub özüne gelmeye çalışırdı.. Telefonu götürmeyi ile, kinayeli gülüş simasına qonaq oldu.. "Axx, ana!".. Saat hele 10'a qalırdı.. Öz- özüne deyinerek telefonu kenara atıb, üzerinde hiss etdiyi yorğunluq ve ezginlikle yataqdan qalxaraq oturaqlı veziyyeti aldı.. Ne etmeli idi?!.. Hardan başlamalı idi?!.. Bilmirdi.. 27 yaşı var idi.. Lakin hele de, bir iş sahibi deyildi.. "" "" "" Atası Vahid bey illerdir kiçik hecmli restoran işledirdi.. Geliri de çox yaxşı idi.. Defelerle oğluna-gel menimle birge işle.. Bura onsuz da senindir dese de, Ümid razılaşmamışdı.. Onun xeyalları başqa idi.. O, özünü daima xeyallarinda kostyumlu iş adamları kimi tesevvür edirdi.. Atası ile birge bütün günü, seherden geceye qeder restoranda bitib qalmaq istemirdi.. Onun xeyalları, geleceye baxışı tamam başqa idi.. Hele bir de xeyallarını bezeyen, ona qadağan olunmuş "O" gözel de var idi.. Göz önünde "O" nu canlandıraraq sefeh kimi gülümsemeye başladı.. Derhal da özüne gelerek çarpayıdan qalxıb vanna otağına keçdi.. "O" gözel ona qadağan idi.. El deyimi ile desek onlar bacı ve qardaş sayılırdılar! Axı

[1] 2 3 ... 7 >>