Klassik musiqi o eserlere deyilir ki, hemin eserler artıq tarix olub, zamanın sınağından çıxıb. Buna baxmayaraq, hele de müasir cemiyyetde auditoriyasını qoruyub saxlayıb, sevilir ve dinlenilir.

Azerbaycan klassik musiqisinin yaranması
Klassik musiqi anlayışı baxımından XX esr Azerbaycan musiqisinin tarixinde mühüm, elametdar bir merheledir. Mehz bu dövrde ölkede yüksek peşekarlığı ile, orijinal musiqi üslubu ile seçilen bestekarlıq mektebi yaranmışdır. Azerbaycan musiqisi dünya professional musiqi medeniyyetinin ümumi sistemine qovuşur, Azerbaycan bestekarları ve ifaçıları dünya musiqisinin seviyyesine qalxmışlar. Professional klassik musiqinin banisi dahi bestekar Üzeyir Hacıbeyov hesab olunur.
30-cu illerin sonu, 40-cı illerin evvellerinde Azerbaycan musiqisinde yeni bestekarlar nesli yetişir. Yaradıcılıq axtarışlarının diapazonu genişlenir, yeni janrlar, yeni temayüller meydana gelir. Avropa musiqisinin aparıcı temayülleri - neoklassizm, dodekafoniya, seriya texnikası milli zeminde işlenmesi maraqlı senet tapıntıları ile neticelenir. En başlıcası ise odur ki, Azerbaycan musiqisi artıq ölke hüdudlarından çox-çox kenarlarda, beynelxalq miqyasda da geniş şöhret qazanır. Bele böyük uğurlar ilk növbede üç dahi senetkarın - Qara Qarayev (1918-1982), Fikret Emirov (1922-1984) ve Niyazinin (1912-1984) yaradıcılıq axtarışları ile bağlıdır. Onların eserleri dünyanın bir çox ölkelerinde seslendirilmiş, disklere yazılmış ve mükafatlara layiq görülmüşler. "Cevahirlel Nehru", "Bela Bartok adına medal" ve bir sıra beynelxalq mükafatlara layiq görülen Niyazi dövrümüzün böyük dirijorları sırasına daxildir.
30-40-cı illerde Azerbaycan musiqisinde Seid Rüstemov (1907-1983) ve Tofiq Quliyev (1917-2000) kimi mahir klassik musiqi bstekarları yetişmişdir. S. Rüstemov "Alagöz", "Qurban adına", "Gelmedin", "Süreyya", "Oxu tar" ve s., T. Quliyevin Azerbaycan xalq musiqisi enenelerinden, habele Avropanın estrada ve caz musiqisinden qidalanmış "Sene de qalmaz", "Qızıl üzük",

[1] 2 >>