EVLEN MENİMLE!...

Bölüm-4

İnana bilmirem.. Düşdüyüm veziyyete bax.. İllerdir qorxduğum şey gözlerimin qarşısında baş verirdi.. Feride başqa biri ile çıxıb gedirdi.. Hem de menim yanımdan.. Meni saymadan.. Her şeyden evvel men onun bibisi oğlu idim.. He.. He, bibisi oğlu idim.. O, menim qarşımda bele bir hereket ede bilmezdi.. Yuxudan oyanmışdım sanki.. Yaxınlığımda dayanan bir oğlana yaxınlaşaraq: - Qaqa, sevdiyin var? Oğlan şoka girmişdi.. Elimde gül ona bele yaxınlaşmağım ağlında başqa fikirler emele getirmişdi.. Mene iyrenen baxışlarla baxırdı.. Deyesen, meni üzden iraqlardan zenn etmişdi.. Bir bu çatmırdı heyatımda.. Tez sözüme düzeliş etmeye başladım.. - Sehv anlama, qaqa.. Dedim görüm sevgilin varsa al bu gülü ver ona.. Mene lazım olmadı.. Gülü oğlanın eline tutuşdurub qaça-qaça Feridenin ardı ile getmişdim.. - Feride! Feride, dayan! Özümü onlara çatdırıb oğlanın qolundan tutaraq özüme teref çevirib yumruğumu üzüne yerleşdirmişdim.. 1 saat sonra her üçümüz sakitleşib yaxınlıqda bir kafede eyleşmişdik.. Adını yeni öyrendiyim Hesen, adı qara daşlara yazılası ve men heremiz elimizde bir buz torbası gözümüzün üstüne qoymuşduq.. Feride eseble gah mene, gah da bu qara pıspısaya baxırdı.. Sen deme bu oğlan anamın behs etdiyi dayımın dostunun oğlu imiş...Beli! Feride onunla görüşüb, danışmağa razılıq veribmiş.. Ve lenet olsun ki, böyüklerinde bu işden xeberi var.. Burda artıq olan kim idi? Siz tapın görek?!.. Tebii ki, men.. Esebden özümü boğmağım gelirdi.. Hesen - Qismetde bibin oğlu ile bele tanış olmaq da var imiş.. Az qala kor olmuşdum.. Eybi yox.. Senin üçün her şeye deyer.. İstilik basmışdı meni.. Bu deqiqe durub burdan getmeseydim bunun ağzını-burnunu qıracaqdım.. Özümden xebersiz dayanmadan ayağımı yelledirdim.. Elimi dizimin üstünde yumruq edib dayanmışdım.. Feride- Ümid, yaxşısan? - He! Möhteşemem! Elayam! Superem! - Ne bağırırsan seydi ee söz soruşmaqda olmur.. Neyse! Madam ki, elasan, bombasan onda biz artıq gedek! He, Hesen?! Dur gedek.. Menasız

[1] 2 3 ... 5 >>