EVLEN MENİMLE!...

Bölüm-6

Üç gün idi ki, artıq evde idim.. Anam ne qeder menimle danışmaq istese de, men anamdan qaçırdım.. Her defe mövzunu deyişirdim.. - Ümid, necesen oğlum? Bir yerin ağramır? - Yaxşıyam, Sultanım.. Sen narahat olma.. Yorma artıq özünü.. - Dayın zeng etmişdi.. Axşam gelecekler.. - Onlar gelende de ki, Ümid yatıb.. - Ümid, men ele söz deye bilmerem.. Hem niye sen icaze vermirsen ki, men Feride ile danışım? Belke gec olmadan her şeyi yoluna qoya bilerik.. - Ana, pultu mene ver zehmet olmasa.. Darıxıram.. Televizora baxacam.. - Ümid.. - Sultanım... Pult zehmet olmasa.. Anam pultu çarpayıya ataraq deyinmeye başlamışdı... - Bir azda berk direş, Ümid! Bu gün sabah toyu olub başqasının evinin xanımı olanda görüm onda buna nece dözeceksen! Anam oxu üreyime saplayaraq otaqdan çıxmışdı.. Ovu elinden alınmış yırtıcı ayı kimi bağırıb pultu divara çırpmışdım.. Sanki bu veziyyet menim üreyimden idi?! Meger men bele olmasını xeyal edirdim?! Bu seçim Ferideye mexsus idi.. Feride ele bir qiz deyildi ki, kimse onu zorla ere vere bileydi.. Bu olanlar her biri Feridenin razılığı ile baş tuturdu.. Demek ki, Feridenin üreyinde "o" var idi.. Men qarşısına çıxıb ne deye bilerdim ki?! " Feride, bilirem sen meni sevmirsen.. Ona ere getmek isteyirsen... Amma men seni uşaqlığımızdan beri sevirem deye, sen, mene ere gelmelisen?!" - - Cefengiyyat! Axmaqlığa bax bir.. Adama demezlermi gözümün ikisi aydın ki, sen meni sevirsen.. Çox ele vecimedir axı.. Neyse!.. Bitdi, getdi!.. Elim-ayağım düzelsin çıxıb redd olacam buralardan.. Qoy Feride xanım da istediyi kimi heyatını yaşasın.. Teki xoşbext olsun.. En azından ikimizden birimiz xoşbextliyi dadacaq... "" "" "" - Bibi qurban indi necesen?.. Yarım saat evvel anam zorla meni salona getirib divanda uzandırmışdı.. Heç kimi görmek istemesem de anam otağımda qalmağıma imkan vermemişdi.. İndi de burda uzanaraq mecbur gülümseyib suallara cavab verirdim.. - Yaxşıyam, bibi.. Çox şükür.. - Teki yaxşı ol, bibi qurban.. İnan ki, sen

[1] 2 3 ... 7 >>