olanları?! Offf!.. Of!... Anam meni tapanda sebebsizce gülürdüm.. İçimde sunami idi amma men menasız ve sebebsiz bir şekilde gülürdüm.. Anam deyinerek qoluma girib meni çıxışa doğru aparırdı.. Deyesen, nişan artıq bitmişdi.. - Gülme, Ümid! Sakit dayan! İndi atan ikimizi de bir-birimize qatacaq.. Nedir menim senden çekdiyim?!.. Hele atan o defe qadağan etmedi sene içmeyi?!.. Ne deyeciyik indi ona?!.. - Deyersen sevdiyi nişanlanırdı deyme ona derd çekir.. Sözümü deyib yene gülmeye başlamışdım.. Kirpiklerimin nem olması işleri korlayırdı.. İçimde baş verenlere göz kanallarım daha artıq dözmek istemirdi deyesen.. Atamın bir baxışı var idi ki, anındaca gülmeyim keserek hıçqırıqla evezlenmişdi.. Heç ne demeden sesimi kesib keçib maşında oturmuşdum.. Deyilesi bir söz yox idi onsuz da.. "" "" "" Hefteler süretle ötüb keçirdi.. Ayağım tam sağalmışdı.. Qolumun da gipsi çıxmışdı.. İşime gedib - gelirdim.. Nefes alıb vermekden başqa yaşadığımı subut etmek üçün min şahid lazım idi.. Yeriyen bir ruhsuz ölüden ferqim yox idi.. Bezi geceler özümü Feridenin penceresini izleyerken tapırdım.. Ağzını açıb danışmamaq şerti ile Fatehi de özümle getirirdim... İçib maşını idare etmeye risk etmirdim.. Gözümün odu alınmışdı bir sözle.. Atam bele veziyyetime bir söz demirdi.. Meselenin bir qızla bağlı olduğunu çox guman ki, texmin edirdi ancaq bu qızın kimliyi haqqında inanmırdım ki, xeberdar olsun.. Yene de meni serbest buraxdığı üçün "çox sağ ol" düşürdü atama.. "" "" "" " Yenice yuxuya getmişdim ki, telefonuma zeng geldi.. Feride idi.. İxtiyarsız gözü saata teref getdi.. Gece 01:35 idi.. Telesik zengi açdı.. - Alo, Feride?! - Ümid.. Ağlamışdı.. Sesi titreyirdi.. Sıçrayıb yerinden qalxdı.. Üreyi ağzında vururdu.. Gören ne baş verirdi?! - Ne olub, Feride?!.. Ağlamısan?!.. Niye?!.. Ne baş verir?!.. Dayıgil yaxşıdır?!.. - Hamı yaxşıdır.. Heç ne olmayıb.. Boş ver.. - Nece yeni "boş ver! "... Adam kimi sözünü de!.. Dedim ki, ne olub?!.. Feride ağlayırdı.. - Gecenin bu vaxtı meni ora getirtme,

<< 1 ... 4 5 [6] 7 >>