Heç kim sesime ses vermedi!.. Niye bele oldu axı, niye?!!.. Niye?!...
- Bes?.. Ağlamaqdan, esebden sesi gücle eşidilirdi..
- Yox.. Yox, sonra evden çöle çıxmamışam.. Mene inan, Rüfet. Yalvarıram meni tek qoyma.. Men çox qorxuram..
- Dedim axı, sene özümden çox inanıram.. Her şey yaxşı olacaq.. Sene unutduracam bütün olanları.. İndi ise qalx eve aparım seni.. Evden çöle çıxmırsan,Şahnaz!.. Tezlikle toyu edib buralardan getmek lazımdır.. Uşaqın doğum tarixini açıqlaya bilmerik sonra..
- Men bu uşağı istemirem!.. Men bu uşağa nifret edirem!.. Hekime apar meni!.. Burda getmeye qorxuram.. Şeherde hekime apar meni!.. Bu uşaq ölmelidir!.. Men ona nifret edirem!.. Nifret!..
- Şahnaz!.. Sene dedim axı ağıllı ol!.. Başa düşürem sene çetindir... İnan ki, men gücle nefes alıram!.. Boğuluram başa düşürsen?!.. Amma bu o demek deyil ki, biz böyüklerin sehvini hele dünyaya göz açmamış bu körpe ödemelidir!.. O, bizim uşağımız olacaq.. Senin ve menim.. Hamıda bunu bele bilecek.. Heç kime, hetta öz anana da bir kelime heç ne demirsen!.. Bu sirr qebire qeder bizimle gedecek!..
"" "" "" "

Rüfet sözünün üstünde kişi kimi dayandı.. 20 günün içinde telem-telesik toyumuzu edib meni de götürerek heç kimin sözüne qulaq asmadan gece ile Bakıya yola çıxdıq..
Arxamızla min söz danışdılar..
" Neçe ildir bir yerdediler yeqin qızı korlayıb ki, bele telesik toy edib aradan çıxdılar"... "Ay qız he, qızın yerişinden hamileye oxşayırdı"..- kimi eyni tipli ne qeder cümleler işletdiler..
Uzun müddet kende ayaq basmadıq.. Ta ki, Elnur öldüyü güne kimi.. Onun ölüm xeberini eşidib rahat nefes almışdım.. Hemin günü gece ile elime-obama getmek üçün yola çıxmışdıq.. Onda qızımın doqquz yaşı var idi...
"" "" "
Rüfet şeherde oxuduğu vaxtlarda kiraye qaldığı evin sahibi ile danışaraq meni o eve aparmışdı..
Burda telebe yoldaşları, yaxşı dostları var idi.. Rüfet evvelceden xeber yollamışdı ki, ne iş olur olsun ona bir iş teşkil etsinler..
Tikintide işe düzelmişdi.. Geceleri ise mühafize işine

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 >>